Morgen viert Feyenoord-icoon Willem van Hanegem zijn 70e verjaardag. Dit keer ben ik niet uitgenodigd. Op zijn 50e verjaardagsfeestje mochten we wel komen. Samen met wat Volendammers.
Op 20 februari 1994 speelde Feyenoord namelijk uit tegen FC Volendam. Kampioen Feyenoord had na de winterstop in eigen huis teleurstellend gelijk gespeeld tegen RKC en NAC (het grote aantal gelijke spelen was de reden dat de titel niet geprolongeerd werd want in het hele seizoen werd slechts twee keer verloren) en tegen de wijdbroeken moest gewonnen worden.
In het stadion klonk tijdens de wedstrijd een aantal malen het ‘lang zal hij leven’ over de tribunes waarna Willem even vanuit de dugout naar ons zwaaide. Uiteindelijk gaf ‘knokploeg’ Feyenoord (zie artikel hier) De Kromme een gepast verjaardagscadeau door met 0-1 te winnen.
Zelf heb ik Willem nooit zien voetballen. Mijn eerste wedstrijd van Feyenoord was in 1985 en toen had hij zijn kicksen allang aan de wilgen gehangen. Geen idee hoe ik aan onderstaand kaartje kom, zo’n verzamelaar ben ik nu ook weer niet maar een fraai kaartje is het wel.
.jpg)
Buiten het hotel in Luzern, mijn eerste Europese uitwedstrijd.
Mijn mooiste anecdote met De Kromme was in Leeuwarden. Het hele verhaal staat hier maar het kwam erop neer dat we geen kaartjes hadden voor de wedstrijd tegen Cambuur. Toen de selectie aankwam werd er aan Van Hanegem gevraagd of hij dan geen kaartjes voor ons had. Het antwoord van de legendarische middenvelder was “Ja, ansichtkaarten” waarna de hele selectie dubbel lag van het lachen. Willem van harte!