Bangkok dus, sinds 2007 zijn we er niet meer geweest maar er is eigenlijks niets veranderd. Een verkeerschaos waar geen einde aan komt en de twee soi’s (straten) bij ons hotel aan de Thanon Sukhumvit zitten vol met de te verwachte zaken. Van eetstalletjes tot beergardens met kansloze Europeanen met een Thais schatje aan hun arm.
Lopend de grens over.
De laatste dagen in Battambang hebben we rustig aan gedaan. Sandra heeft nog een kookcursus gedaan bij Boonhach en Pim. Samen met Linda, Cindy, Gerard en Sanne hebben ze wontons gemaakt en een groene curry. De laatste avond met zijn allen hebben we spelletjes gedaan. Na het uitzwaaien van de groep zijn wij naar het zwembad gegaan. Met een fried rice als lunch en een zwembad voor onszelf werd de laatste hele dag in Battambang doorgebracht.
Bangkok staat altijd vast.
Toen we terugkwamen waren de eerste echte gasten er al voor het resort en dat is een goed teken. Wij hopen uiteraard dat de toekomst voor Jan en Phary er rooskleurig uitziet en met de effort die nu al in het resort is gestoken moet dat goed komen. We hebben iedereen bedankt voor de goede zorgen en alles wat ze voor ons gedaan hebben.
Vanochtend zijn we dus met de taxi naar de grens gegaan voor 25 dollar en na de grenscontroles voor 1900 Baht (ongeveer 40 euro) een taxi genomen naar Bangkok zo’n drie uur verder. En daar zijn we nu dus. Wat we de komende dagen gaan doen zien we wel. Morgen naar een grote shopping mall met haaien in een mega-aquarium en misschien een tempeltje. We zijn hier al vijf keer geweest dus het meeste hebben we al gezien. Maar voor het lekkere eten en het rustiger aan doen op de terugreis wilden we sowieso iets langer in deze fascinerende stad blijven.
Panang-curry, oei wat heet weer.
Geniet er nog even van en alvast een goede vlucht!
Jaja, lekker naar Soi Cowboy zeker 😉