Vorig jaar schreef ik deze woorden op deze site op 17 april. Feyenoord speelde het weekend ervoor gelijk bij RKC en de minieme hoop op een landstitel was als sneeuw voor de zon verdwenen. Ondanks alle vooruitzichten van een intacte selectie en een boel bravoure bij de heren spelers kunnen we dezelfde kop boven het artikel dit jaar weer gebruiken. Alleen wel al twee maanden eerder.

Wederom vond Feyenoord haar Waterloo in Brabant. Dit keer dankzij het gemis van vele kansen (niet voor de eerste keer dit seizoen) en een verschikkelijke Nij(t)huisfluiter. Om een eventuele tweede plaats te bemachtigen moet Feyenoord vol aan de bak want zondag wacht FC Twente en we moeten ook nog naar Eindhoven en Groningen. Normaliter ook geen garanstelling voor drie punten.

twente-Feyenoord

Zondag is het zelfde resultaat gewenst als de eerste keer dat ik met Feyenoord in Het Diekman was. Op 8 december 1991 won Feyenoord met 1-2 door goals van Damaschin en Schultz. Na de bekerwinst een paar maanden ervoor zette de stadionclub ook in de competitie eindelijk de weg naar boven in. Uiteindelijk werd Feyenoord derde, won het opnieuw de beker en haalde het bijna de finale van de Europacup II. Zondag telt alleen maar winnen, hoe dan ook.

Door Jeroen

2 gedachte over “There is always a next season”
  1. een herhaling van zetten inderdaad, dus structueel, dus kwaliteitsgebrek en gebrek aan weerstand c.q. de absolute wil om te winnen! Ik zal nooit mijn club afvallen en als iemand van een andere club dit vindt ben ik beledigd maar een gemiddelde tweede bundesliga wedstrijd steekt er al boven uit….
    Maar elke keer dat ‘helemaal niets in Rotterdam” komt me zo vreselijk de strot uit.
    Wat hebben zij wel niet gewonnen dan? De NAC cup tegen de Baronie of zo? Wankers….

    1. NAC is sowieso een rukclub met dat kutpubliek van ze. Maar het is aan Feyenoord om dat af te straffen. Die kans van Immers na rust. Kopballen van Pelle. Man, man, man. In De Kuip gaat het crescendo, dan had NAC er in eenzelfde wedstrijd met 6-1 afgevlogen, nou ja. 6-0 want dan had die Paerdenlul van een Nijhuis die pingel nooit durven geven.

      Uithuilen en wederom opnieuw beginnen.

Jouw reactie hier!