Ik merk dat ik weer een beetje Facebook-moe aan het worden ben. Dat constante gehengel naar likes en erkenning. Noem me vooral hypocriet want ik doe er zelf maar wat graag aan mee. Alleen nu even niet. Het scheelt ook tijd, want als je zelf niks post hoef je ook niet in de gaten te houden of er iemand reageert.
Een nadeel zou kunnen zijn dat je niet weet waar anderen mee bezig zijn. Maar dat komt de gesprekken dan weer ten goede als je hem of haar in real-life tegenkomt. Nu hoef je soms niet te vragen of iemand een goede vakantie heeft gehad want er kwamen net 336 foto’s foto’s in je tijdlijn voorbij.
Ik hou van social media want het heeft me redelijk veel opgeleverd, alleen de stroom van politieke uitingen, check-ins bij iedere koffietent, kippiegrillpan-acties en het delen van ieder nieuwsbericht.
Ik ben er voor deze week even klaar mee, behalve vrijdag want dan is Bastiaan jarig. Noem me maar een ouwe zuurpruim. Ik kan het hebben.
Dan ga ik toch gewoon op deze site reageren!
Vond het al zo stil gisteren tijdens de wedstrijd 😉