“Je lijkt zelf wel een beetje op een jager-verzamelaar als het om dit soort dingen gaat”, Bastiaan kijkt op vanaf de IPad waar hij bezig is met het ontsnappen uit een digitale gevangenis.
Voor me liggen stapels ‘Oceaan-buddies’, een stickeractie van een van de grote supermarkten, om toch maar zoveel ouders met kinderen naar binnen te lokken. Na stickerboeken van Freek, ruimtevaartplaatjes, dino-plaatjes en voetbalplaatjes is dit het zoveelste boek dat straks volgestickert en wel in een kast terecht komt. En dan komt er zo weer een nieuw boek van Freek aan.
Om nog maar te zwijgen over de poppetjes gehad die je kon verzamelen: voor mijn gevoel zijn er een miljard smurfen, emoji’s en minions ons huis binnengesleept. Op de fruitschaal liggen nog twee moestuintjes te wachten om gepland te worden.
Enkele uitzonderingen daargelaten zijn het meestal de ouders of grootouders die zich drukker maken om een nog niet volledig boek, of een ontbrekende zegel voor een formule 1 wagen. Als die gasten net een beetje in de oceaan- modus zitten dient de nieuwe rage zich alweer aan. Het valt amper bij te houden.
“Jager-verzamelaars?, we zijn al bij de Romeinen hoor in groep 5b. Groep 5a moet daar nog aan beginnen. Geschiedenis is echt leuk papa.”
Heel even zie ik een gat in de markt. Het verzamelen van stickers van Romeinen. Mag ik van jou Commodus dan krijg je van mij Augustus? Ik zie de kinderen al in drommen staan bij de supermarkten. Met Julius Caesar als meest gewilde kaartje om te verzamelen.
Bastiaan toont me zijn nieuwste emoji van de Plus. Het is de drol-smiley en mijn idee verdwijnt als sneeuw voor de zon. Daar gaat die Caesar het nooit van winnen natuurlijk.
