Op de dag dat ik mee zou doen aan een quiz voor alle redacteuren van de Hand in Hand viel het blad van de Kameraadjes, Feyenoords jongste fans, op de deurmat. In ronkende letters stond op de voorpagina wat de kleintjes verderop in het blad konden verwachten. Een diepte-interview met Mark Diemers en wat wetenswaardigheden over Justin Bijlow.
Nu kijken de jongste supporters gelukkig nog onbevangen tegen spelers aan. Zij zijn nog niet gedesillusioneerd door het jarenlang volgen van Feyenoord en alle teleurstellingen die daarbij horen. Voor hen zijn spelers nog échte helden. Al vond ik zelf wel dat de redactie wel de grenzen op had gezocht met de dubbelposter. Hoe verknocht een kind al aan Feyenoord kan zijn, of je ze echt een plezier gaat doen met een poster van Nick Marsman of Lucas Pratto valt te bezien.
Tijdens de quiz van de FSV haalde ik een eervolle vierde plaats. Er waren een paar vragen geweest waar ik een top drie klassering had laten liggen. De eerste goal in de return van de UEFA-Cup finale werd natuurlijk gemaakt door Wim Rijsbergen. En Mike Obiku scoorde een hattrick in Europa tegen Dag Liepaja.
Feitjes die ik ergens wel wist, maar het kwam er niet uit. Wat dat aangaat is een parallel met het huidige Feyenoord wel te ontdekken, al vraag ik me af of de stadionclub mijn vierde plek gaat evenaren.
Over een paar jaar is de man op de poster, waarvan we vandaag te horen kregen dat ie ook gewoon naar huis mag gaan, een quizvraag geworden. Wat is de slechtste Feyenoord-spits die we nooit zagen spelen. Of hoeveel speelminuten maakte Lucas Pratto in Feyenoord 1. Zijn bijnaam zal echter voor eeuwig in het collectieve geheugen van Het Legioen geprint staan.
De poster van de stoer in de camera kijkende El Oso bewaar ik keurig tussen alle andere Feyenoord parafernalia in dit huis. Dit gaat een collectorsitem worden. Heb ik Marsman als mooie bonus erbij. Als herinnering aan een rampseizoen in wording.
