Negen jaar geleden in Tsjechië

Op 6 november 2003 speelde Feyenoord een jubileumduel. In De Kuip speelde Feyenoord haar 200e Europese bekerwedstrijd sinds de eerste ontmoeting met IFK Goteborg in 1961. Maar wat een een feestelijke avond moest worden tegen FK Teplice (wie?) sloeg na twee minuten al om in een nachtmerrie.

Gill Swerts werd er uitgelopen door zijn directe tegenstander en trok hem aan zijn shirt onderuit. Rood en een vrije trap tegen. Nauwelijks bekomen van het feit dat er nog 88 minuten te spelen waren met tien vloog de vrije trap er ook nog eens in. Van Marwijk haalde Lurling eraf en bracht Chong gug Song (wie kent hem nog).

Dat was een koude douche voor ons want wij zaten ons na een prima tripje (de uitslag daargelaten) naar Praag te verheugen op een reisje naar Teplice. De vrije dagen en appartementen waren al geregeld. Het enige wat Feyenoord moest doen was een prima uitgangspositie zien te regelen. Ondanks een basisplaats voor Peter van den Berg (wie kent hem nog, deel 2) had de rest van het elftal genoeg kwaliteit om te winnen van een Tsjechische middenmoter. Wat te denken van Paauwe, Buffel, Ono, Dirk Kuyt en Van Wonderen. Maar ook spelers als Snoyl (wie kent hem nog deel 3) en Schreuder stonden deze avond op het veld.

Uiteindelijk werd het nog veel erger, na een uur spelen werd het zelfs 0-2 en dreigde onze trip naar het land van de pils helemaal op een hopeloze exercitie uit te draaien. Toch gingen wij op een koude woensdagochtend met goede zin op pad naar Tsjechië. Met twee keer een Kees, Adrie en Jan reden Sandra en ik Duitsland in waar we het gaspedaal eens goed indrukten. Nog voor het einde van de middag kwamen we bij het stadion aan om een kijkje te nemen waar Feyenoord zijn 201e wedstrijd zou moeten afwerken.

Na het stadionbezoek gingen we snel naar ons appartement toe wat iets buiten het centrum lag en waar we twee kamers geboekt hadden. Ook de andere kamers in dit pension waren geboekt door Nederlanders want er hingen al Feyenoord-vlaggen voor de ramen. De tassen werden neergegooid en met de bus trokken wij richting centrum. Vlak bij het stadion was een restaurantje open en daar nuttigden wij een copieuze maaltijd waarvoor we met 7 man slechts 80 euro moesten afrekenen. Een dikke fooi was het gevolg wat nog een gunstig effect had, maar daarover later meer.

Zoals gewoonlijk wilden we de laatste training bijwonen en het stadion was gewoon geopend. En je kon ook nog eens makkelijk op het veld komen. Tot nu toe is dit het enige stadion waar ik een doelpunt heb gemaakt, uiteindelijk werden we naar de tribune gestuurd en kon de echte training beginnen. Dat beloofde weinig goeds want bij het afwerken op de goal ging er geen een bal in, geen enkele. Tijdens een interview voor de televisie van Kees van Wonderen zongen wij Menno vrolijk toe die thuis was gebleven. Later die avond kregen wij de verwensingen via sms binnen want hij had het gehoord op het sportjournaal.

De avond werd besloten in een van de vele Herna-barren. kroegen met een elektronische goktafel in het midden waar je voor 10 cent met de roulette tafel kon spelen. En goedkoop bierdrinken natuurlijk.

De wedstrijddag was een gebruikelijk ritueel. Omdat de wedstrijd al vroeg in de avond was waren we ook vroeg in de kroeg en daar bleven we de hele dag een beetje hangen en roulette spelen. Ondertussen was de groep wat groter geworden en dat kwam het aantal rondjes ten goede. In een van de kroegen kregen we een nogal eigenaardig pamflet van de lokale politie uitgedeeld.

Dat ze ons lief noemden was nog tot daar aan toe maar dat ze ons verwarden met een club uit een elektronica-dorp was ronduit vaag. Ik bedoel, het was inmiddels 2003 en in Tsjechië hadden ze toch ook al echt internet. Ze hadden kunnen weten dat hunnie nooit en te nimmer 1500 man mee naar Tsjechië zouden nemen. Afijn, het had nog veel erger kunnen zijn als ze ons met een andere Nederlandse club verward hadden. Brrrr, de gedachte alleen al.

Toen we na een middagje bierdrinken weer wilden gaan eten bleek het restaurant afgeladen vol te zitten. De eigenaresse herkende ons van de grote fooi de avond ervoor en we kregen een aparte ruimte toebedeeld en ook nog eens extra grote toetjes. Vol eten en bier gingen we naar het stadion waar de politie verkleed als para-militaire organisatie met bivakmutsen en scherpschutters klaar was voor het Legioen. Het leek wel of we in een computerspel waren beland zo waren die lui verkleed. Voetballend leek een stunt in de maak, Feyenoord kwam op 0-1 door Ferne Snoyl en nu was er nog 1 goal nodig voor een verlenging. Sommige dingen veranderen nooit en die goal kwam er uiteraard niet en het werd nog 1-1 waardoor Feyenoord uitgeschakeld werd.

Na afloop namen we er nog een biertje op en beproefden vooral Jan, Kees (x2) en Adrie hun geluk op de roulettetafel. De volgende dag zijn we de met de lokale bus naar Praag gegaan voor een beetje sightseeing. Op zaterdagavond laat waren we weer thuis. Een illusie armer maar een mooie trip (en dito verhalen) rijker. Het fotoverslag kunt u hier zien (klikkerdeklik).