Vanaf het eerste moment dat ik voet in de Kuip zette hoor ik geklaag en gemopper om me heen. Over spelers, trainers, scheidsrechters, tegenstanders, en sinds een paar jaar over de VAR. Mopperen en klagen zit in het DNA van een Feyenoorder.
Maar zodra buitenstaanders iets te klagen hebben over Feyenoord dan staan we op onze achterste benen. Kom niet aan onze club is dan de boodschap. Zo ook tijdens het recente stadiononderzoek van de VI. Nu heb ik het artikel niet gelezen maar ik kan zelf ook wel bedenken wat er aan schort in en rondom De Kuip. Te lange wachtrijen voor eten en drinken. Gore toiletten en zichtbare betonrot. Als het regent word je zelfs onder het dak nat. Er valt, kortom, flink wat te verbeteren.
Andere criteria die aangehaald werden waren goede Wifi-verbindingen en entertainment tijdens de rust. Zaken waar we prima zonder kunnen.
Er bestaat een slag mannen (vooral mannen) die het leuk vinden om overal op de wereld wedstrijden bij te wonen. Hoe krakkemikkiger het stadion, hoe beter. Groundhoppers noemen we die lui en ik kan het weten, ik ben er ook een.
In het buitenland kicken we op urinoirs die je al op meters afstand ruikt. Een haperende lichtmast en afbrokkelend beton in een buurt vol gure garages. Maar, en dat is een tip, loop eens met een onbevangen blik richting De Kuip de volgende keer. Doe alsof je alles voor het eerst ziet. De gesloten garages op de korte Stadionweg, de vele shoarmazaken op de Beijerlandselaan en dan richting een stadion waar de faciliteiten te wensen overlaten. De droom van groundhoppers.
We willen geen stadion op een industrieterrein maar een beetje TLC voor De Kuip is hoognodig. Zodat we droog en voorzien van een biertje kunnen mopperen over alles, behalve over het stadion.