Mijn eerste seizoenskaart, deel 1

Na een flink aantal losse wedstrijden geweest te zijn werd het tijd voor een seizoenskaart. Maar waar haal je als 15-jarige 150 guldens vandaan? Met de folderwijk die ik liep kreeg ik zo’n 5 gulden per week dus dat betekende 30 weken sparen en niet teveel geld uitgeven aan andere zaken.

Op de dag van de eerste training ging ik na schooltijd richting De Kuip. Toen waren eerste trainingen geen circussen met springkussens voor kinderen, fakkels bij opkomst en een ochtend- en middagtraining in respectievelijk het uit- en het thuisshirt. Er kwam gewoon een groep voetballers op het veld en die liepen hun rondjes en trapten een bal. Zoals een voetbaltraining hoort te gaan dus.

Het seizoen ’87-’88 eindigde Feyenoord op een teleurstellende zesde plaats achter VVV Venlo en Willem II. Twee ploegen die gisteren nog hunn uiterste best moesten doen om in de Eredivisie te blijven en te komen. Destijds waren er nog geen play-offs voor Europees voetbal dus met een zesde plaats greep je gewoon overal naast (edit : dankzij Joris weet ik dat het destijds met periode-titels werkte net zoals in de Eerste Divisie en er dus wel play-offs waren voor Europees voetbal). Dat wilde de leiding kostte wat het kost voorkomen en er werden maar liefst zeven nieuwe spelers gehaald.

De onlangs overleden Wlodi Smolarek was samen met John Metgod de meest in het oog springende aankoop. De Pool was international van zijn land en kostte maar liefst 450.000 D-Mark en twee autobusjes. Vooral die laatste toevoeging spreekt tot de verbeelding. Mochten het willekeurige autobusjes zijn of van een speciale kleur en merk?

John Metgod kwam van Tottenham Hotspur vandaan waar hij slechts twaalf wedstrijden voor gespeeld had. Daarvoor had Big John bij Nottingham Forest én Real Madrid gespeeld. Die kon er dus wel wat van. Verdere aankopen waren huidig technisch directeur Martin van Geel en de huidig technisch directeur aan wie we Wijnaldum hebben weten te slijten, Marcel Brands (de spelfout in de krant doet het hem). Ook Ton Lokhoff mocht zich vanaf dat seizoen Feyenoorder noemen.

Van AZ’67 kwamen Paul Nortan en Tom Krommendijk over. Laatstgenoemde gold als een groot talent maar zou in het seizoen ’88-’89 slechts een keer in het rood en wit spelen voordat hij aan Cercle Brugge zou worden uitgeleend. Een seizoen later zou hij in zeven wedstrijden twee keer scoren voordat Feyenoord hem aan FC Twente verkocht.  Bij de eerste competitiewedstrijd van die club in het seizoen, op 24 augustus 1990 uit tegen Roda JC, was Krommendijk reserve. Onderweg naar huis na afloop van deze wedstrijd kwam hij bij een auto-ongeval tussen Enschede en zijn woonplaats Hengelo op 23-jarige leeftijd om het leven.

Tom Krommendijk (en niet Ton zoals deze krant schreef)

De kop boven het krantenartikel (uit mijn eigen knipselarchief uiteraard) is een klassieker ‘Feyenoords hoop’ al dan niet met de toevoeging ‘in bange dagen’ heeft meer dan eens het AD of de VI gesierd. In 1988 wist ik dat nog niet, dat je Feyenoorder niet voor de lol (en voor de prijzen) bent en was ik maar wat blij met mijn eerste zelfverdiende seizoenskaart. Nummer 405 op vak-R.

Morgen deel 2