Op 25 april 1999 (vandaag 18 jaar geleden) zag Peter Bosz vanaf de zijlijn Feyenoord kampioen worden. Als speler van NAC kwam hij na rust als invaller binnen de lijnen. In een nerveuze wedstrijd, die in 2-2 eindigde, pakte Feyenoord (voorlopig) zijn laatste titel. Bosz en zijn teamgenoten vormden een erehaag voor de Rotterdamse kampioen.
In 1993 zat Peter Bosz ook aan de zijlijn. Een schorsing zorgde ervoor dat hij op tweede pinksterdag in het Oosterpark op de tribune zat. De plaatselijke FC bood toen net zoveel weerstand als dat Vitesse gisteren deed. In een bijna soortgelijke wedstrijd scoorde Feyenoord toen wel vijf keer, een uitslag die er gisteren ook inzat.
Aanvoerder Metgod en zijn mannen kwamen er snel achter dat Bosz op Klosz rijmde. Feilloos in beeld gebracht door stadstv Rotterdam. Bosz zat er met een gezicht als een oorwurm naast. De rest van de selectie vierde de eerste titel sinds 1984 uitbundig. Bosz zat er in zijn groene pak ongemakkelijk naast.
Als technisch directeur van Feyenoord zadelde hij de club op met een enorme schuldenlast na het aantrekken van Makaay, Landzaat, Hofland en het terughalen van kind van de club Giovanni. Het duurde jaren voordat Feyenoord die roekeloze investeringen weer te boven kwam. Met de beker van vorig seizoen en de nakende titel dit seizoen als bijna tastbare bewijzen dat de club weer terug is waar het hoort.
Gisteren zat Peter Bosz weer langs de zijlijn en weer besefte hij dat Feyenoord weer kampioen gaat worden. Als trainer van de aartsrivaal is het ironisch dat dit seizoen juist het Feyenoordliedje waarin Bosz een rol in speelt het nummer van dit seizoen is geworden. Met spandoeken en massaal gezang. Ik vraag me af hoe vaak Bosz de laatste dagen aan dit liedje moet denken:
Feyenoord, we houden van die club
Feyenoord, op weg naar weer een cup.
wij zijn niet te stoppen, we blijven nu gaan,
Ja Feyenoord staat bovenaan…
Waarschijnlijk kijkt hij net als de twee keer ervoor weer als een oorwurm.