Kindertehuis, kooltjes en karaoke

Gisteren was een drukke dag. Na het zwembad in de ochtend (met een trouwerij waar oorverdovende muziek aanstond) zijn we in de middag naar het weeshuis geweest waar ik (125 dollar op mijn werk) en Sanne (250 dollar op school) geld voor hadden ingezameld.

De dag ervoor hadden we inkopen gedaan. Twee kasten waar de kinderen hun kleren in kunnen doen (ze hadden al twee dezelfde), een roestvrijstaal meubel met twee spoelbakken voor de vaat en wat school- en speelartikelen. Onder andere schriften, pennen en ook puzzels en springtouwen.

De Japanse vrijwilligster wilde eigenlijk niet teveel solitaire dingen kopen zoals puzzels maar meer spelletjes die ze samen konden doen. Maar aangezien wij het geld hadden opgehaald wilden we wel ook wat leukere artikelen kopen.

Tevens wat posters voor aan de muren met het alfabet en om te leren tellen. Een van de posters was ronduit hilarisch, kijk op deze foto maar eens bij de twee en veertien. En ook butterflys schrijf je niet zo.

Deze poster is het dus niet geworden.

Van de resterende 63 dollar hebben we 13 schooluniformen kunnen kopen. Al met al een behoorlijke gift die we hebben kunnen doen. We reden langs de pagode waar de kinderen eerst woonden en toen kwamen we uit bij de drie huizen die nu door de monnik, de Japanse vrijwilligster en nog wat andere vrijwilligers worden gerund. Momenteel wonen er 60 kinderen waarvan ongeveer 50 jongens. Toen het weeshuis nog bij de pagode was waren meisjes niet toegestaan. De door ons aangeschafte spullen stonden in het midden van het klaslokaal en er werden woorden van dank door de monnik en de Japanse uitgesproken.

Alle door ons gekochte spullen.

Het uitdelen van de spullen doen ze in een later stadium want er was nu ook een grote groep nog niet aanwezig. Linda en Kees hadden ook veertien (!) kilo aan kleurboeken, viltstiften en stickers meegenomen en die werden ook overhandigd.

Tijdens het dankwoord van de monnik was het duidelijk dat Bastiaan een goede middagslaap had gedaan. Hij liep zingend door het klaslokaal heen en was gekke bekken aan het trekken met de weeskinderen. Die vonden dat drukke blonde ventje wel interessant.

Daarna konden we de gebouwen bekijken. Twee huizen voor de jongens en 1 voor de meisjes. De meisjes hadden het relatief gezien goed. Iedereen had een eigen stapelbed. Maar ruimte voor privacy is er niet en alle leeftijden liggen dus bij elkaar. De Japanse vrijwilligster slaapt ook gewoon in deze kamer. Over toewijding gesproken.

Daarna gingen de jongens weer aan de slag op het rijstveld en sommigen in de keuken. De meisjes waren bezig in de moestuin die bij het weeshuis hoort. Ze leren er dus allerlei vaardigheden en proberen qua eten zelfvoorzienend te zijn.

Na het afscheid bij zonsondergang zetten we weer koers richting het resort van Jan en Phary. Deze avond stond er een Khmer-BBQ op het programma. Wij kennen dat als bollewokken. Hier geen stekker maar houtskooltjes onder de bolle grill. Vlees, krab, groenten, dikke en dunne noodles alles ging zowat op. En de bouillon die uiteindelijk overblijft in de geul is werkelijk fantastisch. Al die sappen van het eten erin verwerkt.

Na het eten werd er rond 23:00 uur koers gezet richting de karaoke. Alle Aziaten houden ervan en de Cambodjanen zijn geen uitzondering. Met Jan, Gerard, Menno, Kees, Alex, Pim van de Nederlandse afvaardiging en Phary, haar zus Morokat, de barman en de keukenhulp zijn we op pad gegaan naar de karaoke. Dronken van het bier wordt je niet want er zit meer ijs in je glas (dat continu bijgevuld wordt met ijs en bier) dan bier. De Nederlanders hielden het bij evergreens en de Cambodjanen bij mierzoete Khmer-popliedjes.

Tijdens ‘i will survive’ kwamen er mensen uit andere karaoke-kamers even kijken wat er aan de hand was. Met op Pim na allemaal Feyenoorders klonk het ‘la-la-la’ erg hard rond middernacht. De Cambodjaanse barman zorgde nog voor de nodige hilariteit door gewoon de hele tekst van ‘zachtjes tikt de regen op het zolderraam’ in het Nederlands te kunnen zingen.

Sfeervolle bedoening zo’n karaoke-tent.

Jan krijgt er van langs van Phary.

Rond twee uur was het wel weer mooi geweest en door een uitgestorven Battambang reden we terug naar het resort.