K

Op de lange zijde van de Alkmaarderhout ontvouwden de AZ-supporters een spandoek met de tekst ‘geen woorden, maar tranen’. Bedoeld om Feyenoord-speler Alfred Schreuder een hart onder de riem te steken na het verlies van zijn zesjarige dochter aan kanker.

Tijdens de minuut stilte keek iedereen uit onze groep achterom naar Sander die niet lang daarvoor zijn vrouw was verloren aan dezelfde ziekte. Ik keek met een brok in mijn keel naar Sandra. Die een paar jaar ervoor het geluk had dat deze ziekte bij haar wél te genezen viel.

Met de chemo nog in haar lijf stapten we in het vliegtuig naar Turijn om Feyenoord te zien verliezen. Ook werden er nauwelijks thuis- en uitwedstrijden overgeslagen. En iedere keer gingen de spreekkoren met ‘K’ erin die ik om me heen hoorde door merg en been.

Nog geen half uur na de indrukwekkende minuut stilte in Alkmaar vlogen de verwensingen met deze ziekte erin als bijvoeglijk naamwoord alweer in de rondte. Volwassen kerels die deze ziekte gebruikten als krachtterm als er op het veld iets gebeurde wat hen niet beviel.

Ik vroeg en vraag me dan altijd af hoe dat in die gezinnen aan de ontbijttafel gaat. Wordt er dan ook om de K-boter gevraagd als het te lang duurt voordat deze aangegeven wordt?

Noem me vooral een moraalridder maar ik ben in ieder geval geen hypocriet die na een applaus voor een knuffelregen ten gunste van zieke kinderen daarna vrolijk verder gaat met schelden in een stadion.

Afgelopen zondag verloor Feyenoord kansloos in Sittard. En geloof me, na bijna 900 wedstrijden bijgewoond te hebben weet ik hoe het voelt om je zondag zo verpest te zien worden. Vanuit het uitvak klonk dat ze moesten werken voor hun K-geld.

Berghuis vond daar terecht wat van. Maar de algemene opinie op twitter was dat hij zijn bek dicht moest houden omdat hij meer dan een miljoen per jaar vangt en dat sommige supporters per seizoen honderden, zo niet duizenden euro’s per jaar kwijt zijn om Feyenoord te volgen. Dus hij moest zich niet zo aanstellen om die paar K’s uit het uitvak.

Toen wist ik het zeker. Tegen domheid is niets opgewassen. Maar een beetje fatsoen opbrengen heeft gewoon met opvoeding te maken.