Gat

Ik ben niet overdreven dol op klussen. Als ik eenmaal bezig ben dan gaat het wel, en als de klus geklaard is ben ik er ook wel trots op. Het is meer de weg ernaar toe. Gelukkig zorgt Sandra er wel voor dat de klussen op de agenda komen te staan. Als man dien je gewoon af en toe aangespoord te worden. Daar schaam ik me niet voor.

Het is ook niet dat ik er niet goed in ben, integendeel. Ik heb geen twee linkerhanden en sinds we hier naar toe verhuisd zijn hebben we al menig klus geklaard sinds de initiële ‘verbouwing’. De keuken, badkamer, tuin en garage zijn, al dan niet met hulp van professionals, naar onze wensen aangepast.

Dat was wel nodig ook, de vorige bewoner hield wel van klussen maar hij was er niet zo goed in. Mijn vermoeden is dat hij of fan van McGyver was, of hij besloot aan een klus te beginnen als de bouwmarkten net gesloten waren. Een verschil in dikte van een slang van de ventilator? Geen probleem, een oude prullenbak en ductape lost het wel op. Geen doosje kunnen vinden om zwakstroomdraden aan elkaar te sluiten? Wat maakt het uit, we gebruiken gewoon een sardineblikje. En zo kwamen we de ene na de andere wonderlijke vondst tegen. Het getuigt wel van creativiteit.

Onze laatste klus was het toilet. Sandra had alles al gesloopt met haar vader en ze heeft zich daarna suf-getegeld en gevoegd. Mijn deel bestond o.a. uit het aansluiten van de verlichting en het ophangen van de toiletpot. Tijdens het ophangen van de pot heb ik vele malen gecontroleerd of alles goed vast zat want in een lekkage in een nieuwe wc heb je echt geen zin. Het resultaat mocht er wezen. Het kleinste kamertje ziet er prachtig uit.

Afgelopen zaterdag hoorde ik ineens een vrij serieuze Bastiaan vanaf het toilet roepen.

‘Er zit een gat in de wc. Echt hoor, er zit echt een gat in de wc. En nu is de vloer helemaal nat. Kom maar kijken.’

‘Je weet zeker dat je je piemel goed naar beneden had gericht vriendje? Je moet wel mikken he met die brandweerslang!’

‘Ja, echt waar. Ik had echt goed gemikt!’

Toen ik naar beneden liep vroeg ik me af hoe de oude bewoner een gat in de wc opgelost zou hebben? Met een papiertje van een surprise-ei? Een dop van een fles? Of een restje siliconenkit uit 1893? Het bleek echter niet nodig. Toen ik eenmaal beneden aankwam was het gat op wonderlijke wijze verdwenen.

‘Nou ja zeg, dat heb ik weer.’ zei Bastiaan.

Gelukkig heeft zijn moeder tegels uitgekozen die makkelijk af te nemen zijn.