Luxemburg en Frankrijk 2011

Vorig jaar plakten we onze vakantie aan onze scooterrun vast. Dat beviel toen prima in het laagseizoen dus dit jaar gingen we wederom halverwege juni op pad. Met de camper uiteraard. Het eerste doel was Luxemburg en de camping was fraai alleen het weer werd allengs minder.

Dus zochten we op internet op waar het weer beter was en dat bleek in de Bourgogne in Frankrijk te zijn. Hieronder de foto’s.

Larochette (Luxemburg)

Bastiaan slaapt bovenin de camper.

Bastiaan zijn favoriete bezigheid in Luxemburg. Denneappels!

Een, twee, drie vier….

De heerser van de dansvloer!

Met de fiets de afdaling naar het dorp. Terug was iets zwaarder.

Het kasteel van Larochette.

Een mooi jaartal op dit gebouw.

De ANWB helpt u verder.

Even de handen afvegen.

De volgende dag met de wandelwagen naar Larochette.

Het dorpje.

Het kasteel.

Waterval.

Midden in het bos de complete kruisgang.

Taarteter.

Meer dan de helft van de inwoners heeft Portugese roots.

Op de fiets naar het dorp en terug weer langs de waterval.

Naast de camping een heus voetbalstadion.

Houten hoofdtribune, ehm de enige tribune.

Overal hetzelfde liedje.

Het weer werd minder en minder dus zochten we een plek op waar het warmer zou zijn. De Bourgogne in Frankrijk.

Vincelles (Frankrijk)

Snel de natte tent opzetten.

Gelukkig weer korte broeken-weer.

De straten van alle dorpjes zijn overdag compleet verlaten. This town, is coming like a ghost town.

De regio staat bekend om zijn kersen dus iedere dag stonden die garant voor onze broodnodige vitaminen.

Ghosttown zeiden we toch.

Een beetje een Zuid-Oost Azie deja-vu.

Vlakbij zat een pub met uitstekend eten (wij zijn nogal luxe campeerders, zelf koken zit er niet in) en een enorme verscheidenheid aan bieren. Niks voor ons dus. Uiteindelijk hebben we er vier keer gegeten.

Tapas, the French way.

Bastiaan voor het badhuis. Zijn favoriete bezigheid in Frankrijk.

Met de trein naar Auxerre. De trein reed stipt op tijd. Ze kunnen het wel die Fransen, als ze het maar willen.

Auxerre bleek een mooie stad te zijn. Veel vakwerkhuizen, kathedralen en leuke winkels.

Maar eerst Galettes eten, hartige pannenkoeken zijn dat.

Mmm.

En een zoete als toetje.

Het motto van Frankrijk.

Kasseien. Het Engelse woord is leuker, cobblestones.

Ondanks het geschud van de kasseien slaapt Bastiaan rustig verder.

Place de St. Nicolas.

Daar staat ie die St. Nicolas, met zijn mijter en al.

Scheetje beef.

Bierblikken stapelen is de bom.

Nog maar een keertje eten in Vincelottes bij Le Cellia.

‘The Force is strong in this one’

Soleil.

Zwemmen dus. Een voordeel van het laagseizoen is dat er allemaal echtparen van boven de 50 op de camping staan die geen gebruik maken van het zwembad. Het rijk alleen dus.

Bij een Creperie in Vincelles aan de rivier de Yonne. De streek in de Bourgogne heet ook de Yonne. Naar de rivier dus.

Hand in hand, kameraden.

Nog maar een Galette.

Blazen in flesjes is leuk. Toeeeet.

Nog een keer tapas bij Le Cellia en een Leffe Ruby van het vat. Wat een leven.

Op naar de laatste camping in de buurt van Arras zo’n 40 kilometer van Lille.

Bastiaan gaat nog een keer de dansvloer op en doet zijn moves. Met attributen.

Biertje om het af te leren.

En dan nu echt naar huis. De twee weken vlogen om.

Uitgeteld.

Na 1400 kilometer weer veilig thuis.