Peenvogeltrip nummer 13 alweer. Dertien keer op stap met een wisselende groep feestvierders/drinkebroeders/groundhoppers/anglofielen of mensen die er ingeluisd werden, zoals bekend mijn allernieuwste hobby.
De eerste trip naar York City was geweldig. Daarna volgden Grimsby Town, Rotherham United, Sheffield United, Lincoln City, Scunthorpe United, Sheffield Wednesday, Doncaster, Barnsley, Halifax Town, Bradford City en begin dit jaar dus Hull City.
Het was een interlandweekend en dus spelen de twee hoogste divisies niet in Engeland. En het was ook nog eens Non-League Day, een dag om fans van clubs uit de twee hoogste divisies naar lokale (amateur)clubs te trekken. Via mail zocht ik contact met James, de bedenker van NLD, en zodoende werd er aardig wat ruchtbaarheid aan onze komst gegeven.
Het leverde me een interview met de BBC op over ons aankomende bezoek aan North Ferriby United. Vooral mijn antwoord op de vraag of we de club al eerder hadden bezocht leverde een schaterlach op aan de andere kant van de lijn. En er was geen woord van gelogen. Zelfs op de website van de BBC werden we genoemd. Klik hier.
Een tweede poging om North Ferriby United te ‘vincken’ dus. Een club die op het zesde niveau speelt in de schaduw van de Humber Bridge. Ons oorspronkelijke plan in het voorjaar was echt om naar North Ferriby te gaan maar die wedstrijd ging P-P. Hull vs Liverpool was het, overigens best smakelijke, alternatief. Dat ging het voorstellingsvermogen van de vraagsteller van de BBC net iets te ver. Wie verkiest er nou een veredelde amateurclub boven de Premier League? Nou, wij dus.
North Ferriby (UK), 7 oktober 2017. North Ferriby United – FC United of Manchester 3-3. Vanarama national league north.
De loting voor de quiz, en een pint erbij.
It started out with a kiss Quiz (die je hier kunt spelen *klik*), How did it end up like this?
Gezelligheid.
Opperste concentratie.
Peinzen.
En sommige teams kochten lokale hulp in.
En na een ietwat slechte comedy-act werd de dansvloer onveilig gemaakt.
De rest van de dansvloer-foto’s mogen het daglicht nooit bereiken.
Alle 35 schaapjes op het droge.
#nocarbs #teamfajah
In het centrum van Hull ontbijten, shoppen en een rondje lopen. Totdat het uiteraard weer tijd voor de pub werd. Want zo rollen wij.
Pint in een van de vele pubs die Hull rijk is. En daarna met de bus op weg naar North Ferriby. Een kwartier rijden ongeveer.
Peenvogeltrip regel 1. Maak altijd een foto van een kerk.
Op naar het stadion én de social bar.
Tijd voor een pie.
En een pint uiteraard.
Voor de wedstrijd met de selectie op de foto.
En een interview met het lokale radiostation en de voorzitter van de fanclub.
Klaar voor de show. De PR-afdeling van het Peenvogel-imperium maakte overuren. Het was een erg leuk interview. Over non-league voetbal, Feyenoord en de staat van het Nederlands elftal.
De rest van het gezelschap heeft al plaatsgenomen op de tribune.
De vrouwelijke scheids van vandaag, die goed floot.
Grange Lane is sinds 1934 het stadion van North Ferriby United. Volgens internet moeten er 2700 mensen inpassen waarbij er plek is voor zo’n 500 man om te zitten. In dit stadion spelen de reserves van Hull City ook hun wedstrijden. Het is niet echt een stadion zoals we normaal bezoeken maar in alle reviews die ik van te voren over de club en het stadion las kwam niets dan lof naar voren.
Op de eerste paar minuten na, toen er vooral de lange bal werd gehanteerd, ontspon zich een alleraardigste wedstrijd op het veld. Spel ging op en neer.
In de rust werden we op het veld uitgenodigd en kregen we shirts en een supertof vaantje van de supportersvereniging van North Ferriby United.
Gelukkig had Oppie ook iets meegenomen dat ik terug kon geven.
Gers of niet?
Tweede helft verplaatsten de uitfans zich richting het andere doel.
In Nederland hebben ze liever dat er helemaal geen uitfans komen, hier worden ze gewoon welkom geheten.
Het scoreverloop was alleraardigst. Van 0-1 achter tot 2-1 voor. Op het einde leek FC United of Manchester te gaan winnen door twee geweldige goals.
Maar uiteindelijk werd het toch nog 3-3. Daarna gingen beide teams vol voor de winst.
Na de wedstrijd nog een biertje in deze pub.
En op de boot weer eentje. Je bent er nou toch.
Waar de russische (?) band een paar sonks voor ons ging spelen.
En de drummer een operazangerT bleek. Het bleef nog lang onrustig op de pride of Rotterdam (neehee, dát is Feyenoord!)
O ja, bij de poundland heb ik 32 van deze gekocht voor de volgende trip. Dan gaan we allemaal als mijzelf en kan ik de PR-taken op zo’n dag een beetje verdelen. Ik weet nu hoe artiesten zich voelen. Zonder gekheid, het was een erg mooie trip. Ik heb er van genoten.