Peenvogel

Feyenoorder, Anglofiel en matig getalenteerd hardloper

Shelbourne FC – Bray Wanderers

Laten we het zo zeggen. Dublin was geweldig. De hoofdmoot van ons bezoek bestond uiteraard uit lekker eten, drinken en sightseeing. Dat er op vrijdagavond ook competitievoetbal gespeeld werd was alleen maar mooi meegenomen. Zo konden we weer een stadion op het lijstje zetten.

Dublin (Ier.), mei/juni 2006. o.a. Eircom league. Shelbourne FC – Bray Wanderers 4-1

Voor ons hostel zagen we de eerste Guinness vrachtwagen met vaten al langskomen. Niet zo gek als je bedenkt…

…ons hostel ‘Brewery Hostel’ genaamd was en op ongeveer 100 meter van St. James Gate ligt.

De lunch bestond uit Guinness en ook nog iets te eten daarbij.

Christ Church Cathedral.

Menno doet een tukkie.

Langs de Georgian gevels met de voordeuren in verschillende kleuren.

Temple bar district. Een wijk met alleen maar kroegen, restaurants en winkeltjes.

Over de rivier de Liffey naar het stadscentrum.

U2-fans Marc en Menno nemen een kijkje in een platenwinkel op zoek naar collector’s items.

Op naar een kroeg maar met zoveel keus is dat nog best lastig.

Standbeeld van Molly Malone.

De O’sheas Merchant. Onze ‘vaste’ ontbijtplaats.

Sandra aan haar full Irish breakfast.

Langs de scooterwinkel.

Bezoek aan de Jameson Whiskey (Ierse spelling) distilleerderij.

Waar uiteraard een proeflokaal aan vast zat.

Met de bus naar de Guinness brouwerij.

Het belangrijkste ingredient van bier.

Waar na een rondleiding uiteindelijk het belangrijkste bord in zicht kwam.

Uitzicht op de brouwerij.

Uitzicht over de brouwerij en de stad.

St. James Gate.

Daarna in het park bij het monument van Wellington bijkomen van alle excursies.

Na het eten naar de oudste kroeg van Dublin. De ‘Brazen Head’ uit 1198.

En het werd laat en gezellig.

Op weg naar de berucht gevangenis ‘Kilmainham gaol’

Op deze binnenplaats zijn bekende leden van de paasopstand in 1916 geexecuteerd.

Aan de rivier de Tolka ligt Tolka Park, de thuishaven van Shelbourne FC

Maar eerst was het tijd voor wat bier in de pub aan de overkant van de straat.

Menno doet aan clubpromotie.

In de kantine dronken wij een biertje. Hoe verrassend.

Marc doet iets waar ook in Ierland een straf op staat (zie foto hieronder)

Een Nederlands jeugdteam speelt in de rust een oefenwedstrijdje en Menno helpt mee de doelen op het veld te krijgen.

Einduitslag 4-1 en na afloop een heuse pitch-invasion. Wij togen weer richting de ‘Brazen Head’ voor een kort nachtje slaap en het vliegtuig naar Nederland.

3 gedachte over “Shelbourne FC – Bray Wanderers”

  1. Wanneer en welke wedstrijd was dit? Heb een jaar in Dublin gewoond (augustus 2004 – juli 2005) en heb toen elke wedstrijd van Shels bijgewoond, uit en thuis. Vooral uit was geweldig, met de bus doorheen het platteland naar een ver weg gelegen dorpje, door the middle of nowhere, met halverwege in een godvergeten dorpje een drankje in de enige pub van dat dorpje. Mooie herinneringen. Heel wat mooie momenten meegemaakt met Shels.

    Over Dublin-stad kan ik kort zijn: uitstekend en heel leuk voor een trip van een week of zo. Vreselijk saai en peperduur nadien. Shels was zowat het enige leuke aan mijn tijd daar, en ik was heel erg blij toen ik noordelijker oorden (Belfast, mijn volgende woonplaats) kon opzoeken. Dublin is een leuke stad voor een bezoek, voor te wonen allerminst, tenzij voor diegenen wiens vrije tijd uit discotheken bestaat. Op cultureel vlak valt er bijna niets te beleven.

    Beantwoorden

    1. Op 31 mei 2006 tegen Bray Wanderers. D’r was net een documentaire over Feyenoord-supporters op tv geweest en toen wij met onze Feyenoord-shirts de tribune achter de goal opgingen werden we hartelijk toegezongen door het thuispubliek.

      Tsja, als toerist voor een paar dagen vond ik Dublin erg leuk. Ik zou er zo weer heengaan.

      Beantwoorden

      1. Dat is het zeker (al zijn Galway en Belfast qua steden veel boeiender). Mijn eerste indruk van Dublin was ook echt heel goed, dat was toen ik er ging solliciteren. Eens ik dan een baan had en vertrok waren de verwachtingen heel groot. Ik was dan ook erg teleurgesteld om vast te stellen dat die indruk van een weekendje Dublin helemaal veranderen eens je er echt woont en langer blijft dan enkele dagen. Cultureel valt er werkelijk niets te beleven op reguliere tijdstippen, er is eens een concert nu en dan maar daar houdt het op. Het wonen is er vreselijk duur, de mentaliteit is hartelijk maar ook erg conservatief, en de randstad is het soort wijk waar je niet alleen in het donker wilt lopen (ik ben twee maal net niet in elkaar geslagen in de straat waar ik woonde… ). Shelbourne was zowat de wekelijkse afleiding van alle saaiheid rondom mij.

        Uiteindelijk besloot ik naar Belfast te verhuizen en het contrast was enorm. Daar woonde ik echt twee jaar met volle plezier. De muziekscene en artistiek milieu was werkelijk zalig, het is daar dat ik het kunst-virus heb opgedaan (ik ben dichter en schreef mijn eerste stukken poëzie in Belfast, geïnspireerd door het artistiek milieu dat daar zo levendig was) ; qua historiek is de stad ongemeen boeiend, de Noord-Ieren vond ik een stuk aardiger dan de Ieren, je kon er voor een betaalbare prijs een aardige flat huren dicht bij het centrum, en qua architectuur was de stad een stuk fraaier dan Dublin.

        Dublin is leuk voor een weekendje, maar daar stopt het. Naar Belfast zou ik gerust terug willen voor langere tijd indien het mijn artistieke kansen zou versterken. In Dublin weer gaan wonen, dat nooit. Binnen de Republiek is Galway een veel aardiger stadje, de gehele westkust is sowieso echt enorm mooi. That said vind ik Noord-Ierland aangenamer dan de Republiek, en dit heeft niets met politiek te maken maar simpelweg de mentaliteit van de mensen en hetgeen er te beleven valt op cultureel vlak.

        Beantwoorden

Jouw reactie hier!