Een interlandweekend. Dus even geen Feyenoord voor ons. En wat is dan de laatste tijd gebruikelijk? Juist, een reisje naar Engeland. Dit keer met de boot en met Sandra, Kees, Jan en Menno. Jan was eerder dit jaar al mee naar de Spurs geweest en wilde wel weer een keer naar het voetbal. Voor Menno was het de vuurdoop voor een competitie-wedstrijd in Engeland.
Uit de beschikbare wedstrijden (de eerste twee divisies spelen niet als er interlandvoetbal is) viel de eerste keuze op Southend United. Een krakkemikkig stadion met de naam Roots Hall dat ze binnenkort gaan verlaten voor een dertien in een dozijn-stadion is een reden alleen al waard om naar de badplaats af te reizen. Helaas gooide werkzaamheden aan de trein root(s) in het eten.
Dus gingen we op pad naar Londen, voetbalhoofdstad van de wereld en bekend om vermaarde stadions als Stamford Bridge, White Hart Lane en Wembley. Wij kozen voor Underhill, het kleinste stadion van een league club in Londen en bezochten Barnet FC tegen Cheltenham.
Op vrijdagavond namen we de boot vanaf Hoek van Holland. Wat er toen allemaal gebeurde leest u hieronder.
Londen (Eng.), 4 september 2010. Barnet FC – Cheltenham Town 3-1. Npower league two.
Ik bestook de medereizigers altijd met nieuwsbrieven vol interessante feitjes. Om eens te testen hoe goed die nieuwsbrieven gelezen worden had ik een quiz gemaakt.
Kees weet het antwoord, Menno zit nog na te denken.
Kees werd de winnaar van het spel Boonanza. Eigenlijk had Sandra gewonnen maar wij hebben het spel zelf al.
Op zaterdagochtend namen we de trein vanaf Harwich om 07:00 uur. Langs de Olympische lokatie kwamen we anderhalf uur later in de hoofdstad van Engeland aan.
Uiteraard een Engels ontbijtje.
Na wat ontbijt was het tijd voor wat sightseeing. Dit maal the usual suspects omdat we ‘nieuwkomers’ bij ons hadden 😉
Maar na verloop van tijd kreeg iedereen weer dorst en wat doe je dan in Engeland?
Je gaat met de Metro van de ene pub naar de andere pub.
De mannen aan het pils, Sandra aan de cider.
En rond tien voor twee was het tijd om de Northern Line te nemen tot het eindstation High Barnet.
We waren niet de enige buitenlanders.
De zijkant van de South East Terrace. Staanplaatsen uiteraard.
Voetbaltoerist.
Na twee minuten spelen al 0-1 voor Cheltenham Town.
Niet veel later maakt Barnet gelijk door een schitterende kopbal van Phil Walsh. De fans van de Bees konden juichen. Van de stewards mochten we geen foto’s maken. Maar ja, wij zijn Nederlanders dus doen we dat lekker toch.
Er waren iets meer dan 2000 toeschouwers op deze wedstrijd afgekomen. Aan de andere kant van de South Terrace behoorlijk wat Cheltenham fans en ook nog een paar verdwaalde Feyenoorders.
Deze man zag Kees zijn Feyenoord-shirt en knoopte een praatje aan. Hij ontvangt de buitenlandse ‘gasten’ normaliter en had nog een bewijs bij zich dat Barnet ooit tegen Feyenoord had gespeeld.
Met 5-2 nog maar liefst. Het was overigens wel 84 jaar geleden.
Het niveau was niet eens zo heel slecht. Behoorlijk hoog tempo en nog wat leuke acties van de Barnet aanvallers ook.
In de 65e minuut een corner voor Barnet en die levert een voorsprong op. De eerste keer deze competitie volgens mij.
Twee tegen een.
Cheltenham probeert de gelijkmaker te forceren maar Barnet scoort in de slotfase 3-1. Wij waren net naar buiten. Op weg naar de Metro en een biertje en een curry. Je hebt zo van die dingen die nooit veranderen.
Underhill.
Na wat shoppen bij de Lillywhites is het tijd voor een curry.
Een lekker Thali en een Cobra-biertje.
Met de trein terug naar de boot was het tijd voor een potje Boonanza en een laatste biertje voordat we ons bed weer opzochten. Na een kort nachtje was de boot weer terug in Hoek van Holland en kwam er een einde aan een zeer geslaagde trip. Wanneer gaan we weer?