Op een paar dagen na 27 jaar na mijn eerste Europese uitwedstrijd (in Zwitserland) wederom met een busje richting het land van koeien en kaas. De kaartverkoop was een loterij maar na wat zweten hadden zowel Bas, Leon als ik een kaartje. En op donderdagochtend rond een uurtje of 3 in de nacht vertrokken we vanuit Berkel.
Een stilleven langs de Autobahn. Met Poolse truckers en brezels.
Bijna. Bijna mochten we gewoon doorrijden. Maar ook wij ontkwamen niet aan de controle.
En ook niet aan de file. Dus kozen we een binnendoor-weg met pittoreske dorpjes.
Aan het einde van de tunnel is altijd licht. Maar ook voor Feyenoord?
Van Belp naar Bern, met de trein.
Bern centraal.
Biertjes op de trap drinken is extra attentie krijgen van de hermandad.
Deze duif heeft dorst.
Kijk maar. Dorstige vogel.
En wij ook.
Op weg naar het stadion.
Best druk voor het stadion.
Wankers.
Behoorlijk wat M.E.
En dat voor een neutraal land.
Het Stade de Suisse. Geen pareltje.
Ook een sportclub.
Witte broeken en sokken. Aaaarghh.
1800 man mee in het uitvak. Ook nog behoorlijk wat los.
De UEFA zat handenwrijvend de boetes uit te schrijven.
Feyenoord hield het zowaar tien minuten vol.
Maar tegen oliedomme verdedigers viel niets in te brengen.
En ook nog 2-0 vanaf de stip.
Nu al klaar.
Feyenoord was de tweede helft flink aan het domineren. Volgens Stam dan.
Japio weet het ook niet meer.
Bedankt hoor.
Waar ging het mis?
Op de terugweg nog een onvrijwillige wandeltocht richting centrum. Het was weer mooi geweest.