Alleen Coen Moulijn en Willem van Hanegem gingen hem voor met een heuse afscheidswedstrijd. Voor Coen kwamen de mensen nog wel naar het stadion als hij op de middenstip zou gaan klaverjassen (niet mijn woorden) en Willem was de knuffelbeer onder de Feyenoorders.
En Dirk? Dirk zal voor altijd geassocieerd worden met 14 mei 2017, de dag dat Rotterdam opnieuw Bevrijdingsdag vierde. De Kuip was voller dan ik had verwacht en al met al was het best een leuke middag.
De Kromme is de jeugdcoach van de ‘zonen van’. Dat deed die ouwe brombeer op onnavolgbare wijze. Ik vermoed dat wat van de ‘zonen’ nu nog beduusd zijn.
Het ingevlogen sterren-ensemble.
Dirk doet zijn zegje.
En een minuut stilte voor een oer-Feyenoorder. Ik vond die schermen ergens best gaaf. Vier is wat teveel maar zou twee niet kunnen?
Feyenoord met Paauwe, Pi-Air, Landzaat, Gio en Van Persie in een elftal.
Pi-Air kopt raak na een panklare voorzet van Berghuis.
De tweede helft was Dirk in het Oranje gestoken.
En Steven Gerrard in het rood en wit. Roy Makaay slaat de ballen gehakt op Varkenoord niet af.
Dirk eraf.
En er weer op. Maar niet voordat ie voor televisiekijkend Nederland in zijn onderbroek gefilmd werd.
Net zoals tegen Heracles scoort hij vlak voor tijd uit een strafschop. Nummer zeven is definitief gestopt.
Dirk bedankt!