‘Heeft hij nou nieuwe tanden?’ Tijdens de samenvatting van de afscheidswedstrijd van Dirk Kuyt op Studio Sport is dat het eerste wat mijn schoonmoeder opvalt. Bij de eerstvolgende close-up valt de rij witte bijtertjes mij ook op. Zaken die je op de tribune van De Kuip niet meekrijgt worden uitvergroot op televisie.
Zittend op de tweede ring zag ik wel dat Roy Makaay ietwat forser was geworden. ‘Als hij nu een spook wil spelen dan heeft hij twee hoeslakens nodig’ vatte mijn buurman gevat samen. En zo’n middag was het tijdens de Dirk Kuyt Testimonial. In een landerige en soms wat lacherige sfeer werd afscheid genomen van de speler die voor eeuwig verbonden zal blijven met 14 mei 2017, toen om een minuut over halfdrie de tijd letterlijk even stil stond in Rotterdam.
Op de foto’s uit zijn eerste Feyenoord-periode zie je het goed. Dirk heeft in de jaren erna wel wat aan zijn uiterlijk laten doen. Niet alleen zijn tanden maar ook zijn oren zijn volgens mij onder het mes gegaan. In een tijdperk waar alles draait om uiterlijkheden ontkomt zelfs een vissersjongen uit Katwijk daar niet aan.
Een keer een verkeerde spijkerbroek dragen in de kleedkamer en je bent de rest van het seizoen het mikpunt van spot. Het zou mij niets verbazen als Depay vanaf de parterre wat toegeroepen kreeg over zijn hoed. Al was dat waarschijnlijk niets vergeleken wat sommige van Dirk zijn oud-Oranje collega’s te horen kregen.
Ik keek nog een keer naar die witte rij tanden die hij liet zien na zijn allerlaatste goal in Feyenoord-shirt. Die witte tanden stonden symbool voor zijn terugkeer. Ze gaven Dirk en Feyenoord nieuw elan. Maar vooral lieten ze zien dat als je je ergens in vastbijt alles mogelijk is. Zelfs een kampioenschap na achttien lange jaren wachten.