Op Varkenoord ontvouwde ik onder het genot van een biertje mijn theorie die helaas iedere keer opgaat. Als Feyenoord véél en véél beter is mogen we onze handen dichtknijpen met een nipte overwinning. Als we gewoon beter zijn dan is een gelijkspel maximaal haalbaar.
Door het bijwonen van een Klassieker of 40 (ik maak de grap niet) weet je dat het zo gewoon werkt. Helaas bleek ik weer gelijk te hebben. We hebben 10 wedstrijden gespeeld en 28 punten, en nog zijn we (terecht) niet tevreden. We lijken wel een topclub.
De Kuip in een oktoberzonnetje. Op naar Varkenoord.
Waar het BNP van een klein Afrikaans land aan vuurwerk ontstoken werd.
Gorilla’s in the mist.
Baken in de verte.
Vrij dikke bakken voor een volksclub.
Skyline….
Dagdromen over de Coolsingel.
En toen ging het los. Vlaggen, rookpotten en fakkels.
Voor de marathon van 2017 overweeg ik een mailtje naar de verzorging van ‘hunnie’ te sturen of ik wat van die toverdrank uit hun bidons mag hebben. Alle spelers waren op het veld nog halfdood om twee minuten later als ware een phoenix uit zijn as herrezen het veld weer in te rennen. Dat spul moet ik ook hebben!
Met zijn handen in zijn zij na de meer dan terechte gelijkmaker. 1-1, en toen blijft het knagen. Wat als…..
Inderdaad Jeroen, wat als… mooi verslag weer!