De Klassieker, 28 oktober 2015

“De Klassieker is als een wortelkanaalbehandeling: veel spanning vooraf, soms valt het mee en ik ben altijd blij dat ’t weer achter de rug is.”

Daar leek het dit keer ook weer op uit te draaien. Veel bravoure vooraf, op het veld was daar de eerste helft weinig van te merken. De tweede helft kwam de vechtlust waar ik zou van hou naar boven bij de mannen van rood en wit.

Al jaren mijmeren we onder het genot van een biertje wat nou de mooiste manier is om van hunnie te winnen. Een buitenspelgoal in de laatste minuut of een eigen doelpunt. Het werd een combinatie van beide opties. En zo zie je maar dat de voetbalgod ook heel af en toe zijn gezicht laat zien aan ons.