De Klassieker

Vol goede moed gingen we vandaag weer naar het stadion. Waar deze lichtmast als een baken in de verte staat.

Na zijn goede invalbeurt (waar ongeveer de rest van het elftal een wanprestatie leverde) mocht Kazim-Richardson in de basis starten, deze wedstrijd bewees hij qua aannames een waardig vervanger van Pelle te zijn. Het afmaken was dramatisch. Mathijsen en Vilhena mochten op de bank plaatsnemen.

Mooi.

Geen uitfans aan de andere kant. Dat zullen we bij De Klassieker ook niet snel meer zien denk ik. Er ontbreekt toch een flink stuk spanning als je richting het stadion loopt. De helicopter die in de lucht cirkelt, de aankomst van de treinen. De opgefokte supporters op het voorplein. Dat is helaas voorbij.

Het groen-wit-groen van Rotterdam.

De Kuip, verreweg het mooiste voetbalstadion waar ik ooit geweest ben ook. Ook een trekpleister voor veel buitenlandse voetbalfans. Via Facebook zag ik vandaag foto’s voorbij komen van Schotten, Engelsen en Belgen die onze Kuip aandeden.

Een gejuich uit duizend kelen.

Een jong centraal duo. En een nieuwe spits. Feyenoord ging er volle bak tegenaan. Maar zoals bijna altijd in De Klassieker komen de bezoekers onterecht op voorsprong en loop je achter de feiten aan.

Drie keer de lat in 11 minuten, 65% balbezit. 16 kansen. 10 corners. Maar de bal wilde er niet in.

De tegenstander bestond uit een heel matig elftal met een goede keeper. Met iedere andere keeper had de meest gerechtvaardigde uitslag op het bord gestaan. Maar als en dan tellen niet in de sport.

Als Rutten zijn elftal ook zo laten spelen in het tweeluik met de Eagles dan verdient ie wat meer krediet van mij.

Een zeer matige tegenstander, zelfs Willem II vorige week had aanvallendere intenties.

Manu wijst de 12e ajacied aan, want Blom was weer dramatisch vandaag.