Sinds een bepaald stadion in Noord-Holland vernoemd werd naar de plek waar de Romeinen hun feestjes hielden met gladiatoren en leeuwen gebruik ik dat woord niet meer. Dat het woord arena in het Latijns zand betekent is gezien de strubbelingen met die grasmat aldaar een milde vorm van ironie.
De grasmat van De Kuip was op 22 april allesbehalve een zandvlakte, al probeerden die Alkmaarders daar met fakkels (ook wel Romeinse kaarsen genoemd) verandering in te brengen. Dat zal wel een Noord-Hollands dingetje zijn, want in een recente bekerfinale probeerden die zandbakbewoners uit de Bijlmer dat dus ook. Als straf kregen ze een ongenadig pak slaag van de blauwvingers uit Zwolle.
Maar waarom moest ik aan de Romeinen denken tijdens de laatste bekerfinale? Vlak na de tweede goal van Feyenoord wees Van Persie met zijn vinger richting de businessunit waar de vorige Keizer van Rotterdam bivakkeert. Gehuld in zijn witte blouse en omringt door zijn entourage werd het gebaar van de bekendste Robin na het hulpje van Batman beantwoord door een omhoog gestoken duim van Dirk Kuyt. Dezelfde Dirk Kuyt die na het laatste fluitsignaal met zijn zoontje op zijn schouders de bekerwinst vierde.
De omhoog gestoken duim betekende in Romeinse tijden dat je leven gespaard werd. Gladiator van Persie zakte op zijn knieën en iedere vezel in zijn tanige lijf stond gespannen. De leeuw AZ bleek een tandeloze tijger te zijn en hij wist dat hij Feyenoord zojuist een derde grote prijs in evenzoveel jaren (die supercup telt niemand mee toch?) had bezorgd.
Over orgies na de wedstrijd, een andere Romeinse traditie, is mij niets bekend. Dat zou met de huidige selectie ook niet lang geheim gebleven zijn, zo dol zijn die mannen op selfies maken met hun smartphone. Tijdens de huldiging, een dag na de finale, waren ze meer in de weer met hun kekke Iphones dan met het entertainen van het publiek. Al leken de aanwezige fans dat nauwelijks iets te kunnen schelen. Iets met brood en spelen wellicht. Toch weer die Romeinen.
