Is het verstandig om na twee korte nachten slaap en een flink aantal lekkere pints in twee dagen tijd hard te gaan lopen? Bier zit vol koolhydraten en dat zijn weer suikers. Maar vooral het gebrek aan goede slaap nekte me in het tweede deel van de Bergse Plasloop.
De eerste zes a zeven kilometer liep ik op met De Witte Keniaan in een tempo dat mijn PR op de 15 kilometer wel eens zou kunnen benaderen (gemiddeld 4:30/km) maar dat was gewoon teveel van het goede. Ik liet haar gaan en liep mijn eigen race maar moest al snel even een kleine sanitaire stop maken. En dat was het begin van het einde. Het was warm, ik had dorst en heb zelfs twee keer even gewandeld om fatsoenlijk te kunnen drinken. Uiteindelijk kwam ik, nadat ik wat bekenden die meededen aan de tien kilometer-wedstrijd had ingehaald, toch nog in een redelijk fatsoenlijke tijd binnengekomen. De foto is, zoals te verwachten viel, in scene gezet. Al moest ik na afloop wel even in het koele gras zitten om bij te komen.
De oplettende kijkerT ziet een startnummer van de tien kilometer. Nee, ik had met niet vergist maar om laten schrijven. Stom natuurlijk, tien kilometer was ver zat 😉