Beestenboel

Wij hebben in huize Peenvogel een poes en we hebben drie vissen. In tekenfilms zou dat hilarische taferelen opgeleverd hebben. Zo niet bij ons. Poes Lotus kijkt niet op of om naar de drie zwemmende sluierstaartvissen (hoe die beesten aan hun namen komen leest u hier). De deur naar Bastiaan zijn kamer staat altijd open dus ze zou tijd genoeg hebben om die drie zwemmende kibbelingen te verorberen. Dat doet ze gelukkig niet.

Zoals viel te verwachten mogen papa en mama de vissen verzorgen. Na een week was het nieuwtje er wel af en zwemmen ze rustig hun vierkantjes in het aquarium. Tot zover niets nieuws.

Wat wel nieuw is is onze voorpui. Omdat we veel licht in het huis wilden hebben bestaat deze bij de voordeur voor het grootste gedeelte uit glas. Het is inderdaad licht in onze gang maar het heeft ook een nadeel. Twee buurtkatten gaan bij ons voor de deur zitten om Lotus uit te dagen. En met succes, midden in de nacht horen we soms een boel lawaai in de gang. Dan zit er weer zo’n mormel voor het raam en Lotus die daar op reageert. We hebben een zwart-witte (de IS) en een rood-witte (de gematigde terrorist) die nachtelijke bezoekjes aan ons huis brengen. Tijdens die gevechten, met een raam als grens tussen die beesten, valt er geen land te bezeilen met onze poes. Ze lijkt wel bezeten door boze geesten.

Ik heb als een soort Pérez de Cuéllar vrede proberen te stichten tussen die beesten maar zonder resultaat. Het gemiauw en gekrabbel aan ons raam (door Lotus) blijft maar doorgaan. Met al resultaat dat ik clusterbommen in de vorm van de inhoud van een glas water op die mormels gooi vanaf de tweede verdieping. Precisie-bombardementen. Als de katten wegvluchten gedraagt Lotus zich weer normaal. Dan doet ze gewoon weer poezig en niet zoals in The Exorcist.

Na de nachtelijke strijd om het plein was het vanochtend de beurt aan een van de vissen. De zwarte, Bastiaan dus, lag op zijn rug en verroerde geen vin (hahaha). Zelfs porren hielp niet. Wij waren al bang voor een begrafenisplechtigheid op het toilet. Toen er echter wat eten in het aquarium werd gegooid draaide hij zich om en zwom vrolijk verder. Een regelrechte schwalbe dus. Die vis heet vanaf vandaag Suarez en als hij dat nog een keer flikt werpen we hem in de kattenstrijd om het plein. Dat zal hem leren. Aansteller.