“En Kralingen, o Kralingen, zijn villa’s en zijn plas. Kralingen zal toch wel altijd blijven hoe het was”
Het is het beeld dat iedereen van Kralingen heeft. Studentenhuizen en villa’s naast elkaar. De plas die door sportief en BBQ’end Rotterdam wordt gebruikt én het kleine stadion van Excelsior. Maar Kralingen is meer dan dat.
Want naast dat kleine stadion ligt Trompenburg Tuinen & Arboretum verscholen, op een plek wat ooit een moeras was. Een Arboretum is een chique woord voor bomentuin. Maar Trompenburg is meer dan een arboretum. Het bestaat uit een aaneenschakeling van tuinen met als onderdeel een bijzondere bomenverzameling.
En door deze aaneenschakeling van tuinen werd op woensdagavond 5 juli hardgelopen door de Rotterdam Running Crew. Even was het gedaan met de stilte in deze oase van rust midden in de stad al hoorde je niet veel meer dan het geluid van hardloopschoenen op de keurig aangelegde paden.
Om stipt 8 uur werd er vertrokken door de eerste groep lopers, sinds de run bij Luxor streven we er naar om met verschillende tempogroepen te werken. Zodat mensen zelf een keuze kunnen maken hoe snel ze deze avond willen rennen. De 9km groep ging weg met een tempo van 5min/km, even later gevolgd door de groep die 5:30min/km ging lopen. Enzovoort, enzovoort.
Het eerste stuk werd er gelopen door de schitterende tuin. Over bruggetjes en langs eeuwenoude bomen. Eenmaal uit het Arboretum gingen we het Kralingen in zoals we dat allemaal kennen. Langs villa’s en kroegen op weg naar de Oude Dijk. Park Rozenburg was alvast een voorproefje van wat erna komen ging. Langs de plas richting molens De Lelie en De ster, fietspaden waar iedere hardloper in het Rotterdamse wel voetstappen heeft liggen. Ook deze woensdagavond waren er nog zat andere hardlopers te bekennen.
Na de molens doken de lopers de bossen in. Kleine paadjes met namen als het ‘verborgenlaantje’ en ‘fazantenlaantje’. Het eerste laantje was goed te vinden en in het tweede laantje was geen fazant te bekennen. Die zouden toch alleen maar geschrokken zijn van al die lopers.
Eenmaal uit het bos werd de Kralingseweg overgestoken, een punt dat de marathonlopers zeer bekend in de oren klinkt. Het punt dat je begint te twijfelen of het nou echt leuk is, dat hardlopen. Op deze woensdagavond in juli werd daar niet aan getwijfeld, deze avond had alles wat hardlopen zou leuk maakt. Een nieuwe omgeving om doorheen te rennen en na afloop een biertje bij de merchandise-tent van de Rotterdam Running Crew.
Alle vrijwilligers en het Arboretum konden terugkijken op een geslaagd evenement.
Weer werd een nieuw stuk Rotterdam ontdekt, en hoe kan dat beter dan op hardloopschoenen?