Scunthorpe United – Northampton Town

“I am the King of the world” riep Jack toen hij op het voorsteven van de Titanic stond. Om vervolgens met boot en al naar de bodem te zinken. Ook op de Peenvogel Partyboat speelde de band verder (inclusief 500 miles en stickers). Maar bleven wij gewoon boven de waterspiegel. Nee, ik heb geen enkele ambitie om Jacques Cousteau te spelen. De onderwaterwereld is vast mooi, de bar is mooier.

Mensen vragen me weleens ‘is dat nou leuk zo’n tripje met die Peenvogel?’ Het antwoord is natuurlijk een volmondig nee. Die gast organiseert het alleen maar om groepskorting te krijgen. Lees de recensies op Zoover en Tripadvisor er maar op na. Ook heb ik nooit beweerd dat het écht leuk is. Maar toch werden er binnen no-time zestien man/vrouw gevonden en werd de zesde grote Peenvogel voetbalreis georganiseerd. Op vrijdagavond verzamelden we allemaal in Europoort om het ruime sop te kiezen.

Na York City, Grimsby Town, Rotherham United, Sheffield United en Lincoln City werd dit keer koers gezet naar Scunthorpe . The Iron speelt in de Sky Bet League Two en dat is de vierde divisie in de Engelse voetbalpiramide. In mijn voetbalbijbel staat er bij de omschrijving van Scunthorpe dat er letterlijk niets te zien valt en in de lijst met minst romantische steden van het Verenigd Koninkrijk staat Scunthorpe op een derde plaats achter Slough (waar zo’n beetje al het materiaal van ‘de politie op je hielen’ vandaan komt) en Birmingham. U begrijpt, daar moest ik naar toe.

Scunthorpe (Eng.). 8 maart 2014. Scunthorpe United – Northampton Town 1-1. Sky Bet League Two.

De Pride of Rotterdam.

Door een misverstand was er geen thee aan boord. We moesten het dus met bier en ciders doen. En koffie voor Elena.

De Quiz was dit keer een ingewikkelde versie van een puzzel en ruilbeurs. Ik wilde zo voorkomen dat dezelfde mensen er met de prijzen vandoor zouden gaan.

Zie ze eens zweten op die vragen. Welke Engelse speler kreeg er nul (0) gele kaarten in zijn hele loopbaan?

Terwijl iedereen aan het stoeien met de vragen was dronk ik een pint of bitter. Waarom ook niet.

Kees wil zijn antwoorden niet met Annemieke ruilen. Dat kwam de recordwinnaar duur te staan.

De band was dezelfde band als de vorige keer. Maar met een andere zangeres.

De winnaars van de quiz. Met oldskool prijzen. Rob van de Rovers en Sjakie. Warren won een voetbalspelletje.

Na de eerste set kwam de zangeres van de vorige keer er ook weer bij. Die herkende ons meteen. Ze vertelde dat ze speciaal voor ons 500 miles hadden ingestudeerd en mompelde iets over stickers.

O ja, stickers. En zo werden de voorgevels van beide dames versierd met Peenvogel-stickers. Ik denk dat ik nu toch echt t-shirts moet gaan maken. Of jurkjes.

“But I would walk 500 miles
And I would walk 500 more
Just to be the man who walked 1000 miles
To fall down at your door”

En het  bleef nog erg lang onrustig.

De haven van Hull. Het was niet zo mooi weer als in Nederland.

Naar de pub voor een ontbijtje.

We hadden typische Nederlandse zaken meegenomen. Jenever en Frikandellen. Chris had namelijk vorige week een Frikandel op en wilde deze ook aan zijn familie laten proeven.

De fles jenever was voor de buschauffeur. Na zijn dienst natuurlijk. Ook kreeg onze vaste buschauffeur een Feyenoord-sjaal. We leken de wijze uit het Oosten wel met al die dure kado’s. En wie heeft er tegenwoordig nou mirre nodig? Kun je beter een frikandel krijgen.

Schijf van vijf!

In 1996 was Scunthorpe even wereldnieuws. Het filter van America Online (AOL) hield alle zoektermen met het woord Scunthorpe erin tegen. Dit omdat de plaatsnaam het woord ‘cunt’ bevat. Mocht je niet direct weten wat er hier bedoeld wordt, ik zou er op je werk niet op gaan zoeken.

Een kijkje op de markt en een foto van een kerk maken. Wat nou geen cultuur op zo’n reisje?

De recessie is erg zichtbaar. Veel dichtgetimmerde winkels en in de hoofdstraat drie versies van de poundland. Dan weet je genoeg.

In de pub naast het stadion. The Old Farmhouse.

Glanford Park in de verte.

Het affiche van vandaag.

De stad Scunthorpe is geen plaatje, verre van zelfs. IJzererts werd er al gedolven tijdens de Romeinse bezetting maar de mijnen lagen er werkeloos bij tot de 19e eeuw. Toen Rowland Winn ijzererts ontdekte op het land van zijn vader brak de ‘IJzerkoorts’ los in Scunthorpe en omgeving. De bouw van de eerste fabriek, Trent Ironworks, begon in 1862 en in 1864 werd de oven succesvol in gebruik genomen.

Staal en IJzer zijn al meer dan honderdvijftig jaar lang de belangrijkste inkomsten van Scunthorpe. Het is dan niet geheel toevallig dat de bijnaam van Scunthorpe United The Iron is.

Afgelopen september vierde het stadion haar 25-jarig bestaan maar er bestaan al vergevorderde plannen om een nieuw stadion te bouwen (zie artikel hier) vlak bij het huidige stadion. Dit stadion zou dan aan het begin van het seizoen 2015-2016 open moeten gaan.

Glanford Park was het eerste nieuwe stadion dat in Engeland gebouwd werd sinds dat Southend United in de jaren ’50 Roots Hall betrok. Voor de opening in 1988 speelde The Iron op The Old Showground. Het stadion zelf is geen plaatje. Een beetje een RKC-achtig stadion dat meestal halfvol zit. Maar als je ooit de ’92’ wil doen mag je niet kieskeurig zijn.

Scunthorpe United werd opgericht in 1899. De stad Scunthorpe, of beter gezegd de vijf dorpen die de stad gingen vormen, groeide explosief door de staalindustrie rond 1880. In 1902 werd er een andere club opgericht. North Lindsey United speelde op een steenworp afstand van The Show Ground, het stadion van Scunthorpe. De samensmelting van de twee clubs vond plaats in 1910. De nieuwe club ging Scunthorpe and Lindsey United heten.

In de jaren ’30 was de stad dusdanig gegroeid dat men in The Football League wilde gaan spelen. Destijds moest je als club daarvoor een verzoek indienen en werd er door stemming bepaald of je toe mocht treden. Uiteindelijk duurde het tot halverwege de jaren ’50 dat hun vastberadendheid beloond werd met een plekje in de Engelse voetbalpyramide en werd “Lindsey” uit de naam van de club geschrapt.

Wij mochten al eerder het stadion in omdat de BBC ons wilde interviewen. Zestien Nederlanders die Scunthorpe United komen bezoeken was even groot nieuws aan de Humberside. We stonden ook nog in de krant (zie artikel hier).

Dus konden wij plaatjes van het stadion schieten voordat we live op de radio kwamen.

The Football League werd meer dan 125 jaar geleden opgericht. In 1888 stond (de voorzitter van) Aston Villa aan de wieg van de geboorte van deze voetbalcompetitie. Het is de organisatie achter de oudste professionele voetbalcompetitie op de wereld en organiseert daarnaast ook nog twee bekercompetities. De allereerste kampioen was Preston North End maar daarna was er een glansrol weggelegd voor Aston Villa. In 1894, 1896, 1897, 1899 en 1900 waren ze de sterkste ploeg van het land.

Aston Villa speelde toen al in de meer dan briljante kleurcombinatie ‘claret and blue’ en veel clubs kozen toen dezelfde clubkleuren om net zo succesvol te zijn. En dat is de reden dan Burnley, West Ham United en dus ook Scunthorpe in dezelfde kleurcombinatie spelen. Je ziet die kleuren overal terug.

Voetbaltoerist!

Het kwam bijzonder goed uit dat ik een uitstekend radiohoofd heb. Menno en Sandra werden ook ondervraagd.

Met de nodige Nederlandse grappen natuurlijk.

De man met de bordeauxrode muts op is de voormalige Schotse voetballer George Kerr. Hij speelde bij Barnsley, Bury, Oxford United en Scunthorpe United en scoorde 79 goals in 379 wedstrijden. Daarna was hij nog manager van Lincoln City, Grimsby Town en Rotherham United.

Na een pint in de Iron Bar nog op de groepsfoto met Scunthorpe vlag (dat wilde een van de mensen van hun supporters trust graag) Vriendelijke lui in het noorden van Engeland, maar dat wisten we eigenlijk al.

Ik kijk tevreden. De trip is nog voor de aftrap geslaagd.

Pukka Pie!

Zo ziet liefde eruit mensen, Terraces and pukka pies.

Airyn en Laura zijn inmiddels ook doorgewinterde Engeland-vaarders. En ze kopen de plaatselijke Primark ook nog eens helemaal leeg.

De meest succesvolle periode van Scunthorpe United liggen niet eens zo ver achter ons. In seizoen 2006-2007 werd de club kampioen van League One en dwong daarmee promotie af naar The Championship (het tweede niveau). Na 10 jaar verantwoordelijk te zijn geweest als manager kon Brian Laws de verleiding van een contract bij Sheffield Wednesday uiteraard niet weerstaan. Zijn taak werd overgenomen door Fysiotherapeut die het uiteindelijk zo goed zou doen dat de fans zongen “who needs Mourinho, we’ve got our physio”.

Na de degradatie aan het einde van het seizoen kwam het tweede hoogtepunt voor The Iron twee jaar later. In het seizoen 2008-2009 speelden ze twee keer op Wembley. De finale van de Football League Trophy werd na verlenging verloren van Luton Town. De tweede poging op Wembley was wel raak. In de promotiewedstrijd wonnen ze met 3-2 van Millwall en zodoende speelde de club in het seizoen 2009-2010 weer in The Championship. In 2011 degradeerde de club naar League One en in 2013 naar League Two. Brian Laws begon dit seizoen als manager maar werd in november ontslagen na een nederlaag tegen Grimsby Town, een van de twee andere clubs uit Lincolnshire.

Scunthorpe stond tweede, Northampton Town eennalaatste. The Iron kon vandaag goede zaken doen.

Scunthorpe United heeft de bijzondere eigenschap dat er twee captains van Engelse teams hun debuut hebben gemaakt bij de club. Is dat zo bijzonder zou je zeggen? Wel als het twee verschillende sporten betreft.

Als eerste hebben we Kevin Keegan. Keegan maakte zijn debuut in 1968 bij Scunthorpe United. Drie jaar en 120 wedstrijden later werd hij getransfereerd naar Liverpool FC. Daar speelde hij zeven seizoenen en werd hij één van de Europese topspitsen. Hij speelde er 230 wedstrijden, waarin hij 68 keer scoorde. Keegan werd met Liverpool drie maal landskampioen, won tweemaal de UEFA Cup en in 1977 de Europa Cup I. Hij speelde 63 interlands tussen 1972 en 1982.

De tweede captain is Ian Botham. Oftwel Sir Ian Terence Botham. Een van de meest legendarische cricketers ooit. In 1977 maakte hij zijn test-debuut tegen Australie. Botham was een controversieel figuur binnen en buiten het veld maar heeft nog steeds verschillende cricketrecords op zijn naam staan. In maart 1980 besloot hij om sneller fit te worden een contract te tekenen bij Scunthorpe United. Als jonge jongen moest hij al kiezen tussen cricket en voetbal omdat hij ook in laatstgenoemde sport niet onverdienstelijk was. Uiteindelijk speelde hij als rechtshalf 11 wedstrijden voor The Iron. En zo speelden er ooit twee captains in het claret and blue.

Are you being served?

Bij uittrappen van de keeper bewegen alle spelers steevast 1 kant op.

0-0 bij rust en toen was het tijd voor de halftime-games. Menno werd gevraagd en weigerde uiteraard niet.

Hij moest tien rondjes om een paal rennen en dan deze keeper verslaan. Dat konijn dus.

Hier zijn ze nog vrienden, maar na Menno zijn schwalbe stond dat knaagdier misselijkmakend te lachen. Wacht maar tot de kerst. Eens kijken wie er dan lacht!

Even vertellen wat we komen doen.

En na 10 rondjes was het richtingsgevoel iets minder.

Schwalbe! Diver! Cheat!

Echt geniaal, meer dan geniaal. Je kunt het hier (klikkerdeklik) op youtube terugzien.

Tweede helft zette Scunthorpe aan.

En viel de 1-0. Een frommelgoal bij de tweede paal.

Er waren 3968 toeschouwers aanwezig.

Op de achtergrond zie je wat onrust in het vak van Northampton. Er werden een paar mensen afgevoerd.

En toen kregen The Cobblers (de schoenmakers) ook nog eens een rode kaart. Nummer 34 is de klos.

Dat viel helemaal niet in goede aarde achter de goal.

Maar ze maakten wel uit het niets 1-1.

Bij Scunthorpe mocht Etienne Esajas ook nog even meedoen. In Nederland speelde hij voor Vitesse en Helmond Sport. In Engeland ook nog voor Sheffield Wednesday en Swindon Town.

De wedstrijd eindigde teleurstellend voor de thuisploeg in 1-1 en zodoende blijft de ploeg tweede. Een plek die overigens wel recht geeft op directe promotie naar League One.

Na nog een pint in The Olf Farmhouse was het tijd om terug te gaan naar de boot.

Van alle luxe voorzien mensen.

Ha, mijn motto. Het is de binnenkant die telt. En bij een pintglas helemaal.

Geen quiz maar klaverjassen, bier drinken en dansen voor de dames.

Goed voor mijn vacht.

Dezelfde band, geen stickers maar wel een volle dansvloer.

Ik ziet de haven al!

Het was weer een memorabele trip. Echt geweldig.