In Nederland heb ik nog een paar blinde vlekken als het gaat om bezochte stadions. Mijn oorspronkelijke stelregel was dat ik alleen stadions in Nederland wilde bezoeken als Feyenoord er speelt. Maar voor sommige stadions kun je dan tot Sint Juttemis wachten (al is de kans nu natuurlijk heel erg groot dat we binnenkort TOP Oss of FC Eindhoven loten voor de beker) en daar heb ik geen zin in.
Dus kijk ik al een tijdje met een schuin oog naar het programma van de Nederlandse Jupiler League. De competitie die de Vaderlandse voetbalbond vakkundig om zeep aan het helpen is door de regels voor traditieclubs als Haarlem en Veendam zo strikt te maken dat deze omvielen met een te verwaarlozen schuld. De nieuwste troef is het toelaten van beloftenteams van drie hele nare clubs. Deze teams kunnen niet promoveren en niet degraderen dus je hebt er geen klote aan. Daar komt nog eens het nadelige veiligheidsaspect bij. Telstar begon de competitie in een lege aRENa. Dat zal voor de sfeer in de betonnen bak overigens niet uitgemaakt hebben.
Op vrijdag na het werk toog ik op mijn scooter naar Nederlands Steel City voor een wedstrijd tegen Emmen.
Velsen (Ned.) 9 augustus 2013. SC Telstar – FC Emmen 3-2. Jupiler League.
Met de scooter groundhoppen. Het is weer wat anders. Maar in je eentje is het een stuk saaier, treuriger zelfs. Je voelt je bijna een treinspotter.
Witte leeuw. Check!
Floodlights.
Het verblijf van de fanatieke aanhang.
Uitzicht vanaf een tribune die niet meer gebruikt mag worden.
Rechts de nieuwe hoofdtribune. In de verte een nieuwe statribune bovenop de oude terraces.
Op 17 juli 1963 besloten de rivalen VSV uit Velsen en Stormvogels uit IJmuiden, hun profafdelingen te fuseren en zelf verder te gaan als amateurclubs. De nieuwe club kreeg de naam Telstar, naar de toen pas gelanceerde communicatiesatelliet.
Het oude stavak wordt niet meer gebruikt. Het stadion werd in 1948 geopend met een wedstrijd tussen VSV en Stormvogels. De clubs die later Telstar zouden vormen.
De bekendste fan van Telstar, Jomanda.
Huppetee, TIFO.
Telstar speelde zonder echte spits. Het gevaar moest van de snelle vleugelspelers komen.
1-0
En dan komt het mooiste scorebord van Nederland in actie. Met manden wordt aangegeven hoeveel het staat. Voor 1 Tegen 0.
Jomanda in actie.
Telstar scoort de 2-1 en vlak daarna uit een fraaie vrije trap de 3-1. De buit lijkt binnen maar vlak voor tijd wordt het nog spannend. 3-2.
En daar blijft het bij.
Mooi stukje, toch wel één van de treurigste voetbalstekken van Nederland. En toch komen de mensen voor het spelletje uit hun schulp, onder de rook van de Hoogovens (zo kenden wij Tata voorheen). Voor ons dichtbij en het nabijgelegen Wijk aan zee is een prettig plekje om te vertoeven. Mooi van lelijkheid.
Zonde eigenlijk ook dat Haarlem er niet meer is. Ook een mooi ouderwets stadion. Kijk de mensen hadden ook voor een succesclub in de buurt kunnen worden. Dan waardeer ik het wel dat ze hun locals aanmoedigen. Zouden meer mensen moeten doen.