Bradford City vs Shrewsbury Town

A journey of a thousand miles begins with a single step…..en een Peenvogelreis begint altijd met een eerste pint. Reis nummer elf alweer. En dit keer voor mij een revisit, al telt een slecht bezochte oefenwedstrijd niet echt mee.

De eerste trip naar York City was geweldig. Daarna volgden Grimsby Town, Rotherham United, Sheffield United, Lincoln City, Scunthorpe United, Sheffield Wednesday, Doncaster, Barnsley (klik op de naam voor het verslag) en begin van het jaar naar Halifax Town. Het elfde reisje met de boot van P&O dus.

Vrienden, collega’s, familie en mensen die ik alleen via-via kende (of soms nog helemaal niet). Allemaal maken ze nu deel uit van de Peenvogel-kliek. Een zeer bont gezelschap mensen en iedere keer is het weer een groot feest. Met kleine oogjes op de zondagochtend. Meezingen met de band, een vet ontbijt en van afstand een foto van een kerk maken als cultureel hoogtepunt. En ook nog zoiets als een voetbalwedstrijd.

Bradord (U.K.). 8 oktober 2016. Bradford City vs Shrewsbury Town 2-0. Sky Bet League One.

Nieuwe trip, nieuwe foto. Al kan ik net zo goed iedere keer dezelfde foto gebruiken. Op vrijdagavond verzamelden we in de Europoort om een stukje te gaan varen met de pride of Rotterdam. Nodeloos om te zeggen dat die beschrijving alleen voor Feyenoord gebruikt mag worden.

Een loting bepaalde wie bij wie in het team zat.

De Quiz kun je hier (quiz_najaar_2016_zonder_antwoorden) spelen.

Concentratie…

Verrassende winnaar.

Duitsland en Kenia doen ook mee.

En het werd weer zo’n avond….

Iedereen was op tijd uit de veren en de bus stond aan de andere kant te wachten. Op naar Bradford, iets minder dan anderhalf uur rijden.

Ontbijt bij een Wetherspoons. Prima ontbijtjes voor weinig.

Low carbs….

Onze komst bleef niet onopgemerkt. En dankzij social media (hier Twitter) en goede bemiddeling van James uit Bradford kregen we maar liefst 10 pond korting per kaartje. Dat zie je niet vaak gebeuren.

Ook op Facebook werd er gewag van gemaakt door de club. Een erg tof gebaar.

We waren dus al eens eerder op Valley Parade. Met Kees, Annemieke en Menno reisden we Feyenoord achterna die oefenwedstrijden tegen Barnsley en Hull City zouden spelen. Zouden ja, want de wedstrijden werden afgelast. Zodoende zaten we dat weekend bij Hull tegen Liverpool en Bradford tegen Bolton. Bolton. Toen speelde Bolton nog in de Premier League, nu spelen ze in dezelfde competitie als Bradford, League One.

Ik had met James afgesproken en ging met hem op kroegentocht. De rest ging (even) shoppen en deed daarna hetzelfde.

The Record Cafe. Een aanrader als je in Bradford bent.

We stonden ook weer eens in de krant. Lees het interview hier (klikkerdeklik)

De rest zat in een kroeg aan de overkant. Zo konden we elkaar mooi in de gaten houden.

Op weg naar het stadion.

Op 11 mei 1985 vielen er 56 doden tijdens de wedstrijd tussen Bradford City en Lincoln City. Het had een feestelijke dag moeten worden op Valley Parade want Bradford was gepromoveerd naar de oude tweede divisie. Voor het eerst sinds 1937 was de club kampioen geworden en maar liefst 11.000 toeschouwers kwamen op deze wedstrijd af.

Enkele minuten voor het einde van de eerste helft was er al rook te zien bij de houten tribune. Kort daarna waren duidelijk vlammen zichtbaar, waarna de eerste toeschouwers in paniek het veld oprenden. De scheidsrechter legde de wedstrijd direct stil. De politie begon een deel van de tribune te ontruimen. Binnen een paar minuten was het vuur niet meer onder controle. Nog steeds was het grootste deel van de tribune niet ontruimd.

De toeschouwers renden massaal het veld op. Anderen probeerden te ontsnappen via nooduitgangen. Deze bleken afgesloten. Intussen bereikten de vlammen het houten dak. Brandend puin daalde neer op de nog aanwezige toeschouwers. Binnen tien minuten was de hele tribune één grote vuurzee. Het uiteindelijke dodental kwam uit op 56. Voor het stadion herdenkt een plaquette aan deze ramp. Twee van de 56 doden waren supporters van Lincoln City, een van de tribunes in hun stadion (Sincil Bank) heet de Stacey-West tribune. Vernoemd naar de twee supporters die om het leven kwamen.

Een van de resultaten van deze ramp was dat er geen houten tribunes meer in The Football League mochten zijn. Samen met de ramp op Hillsborough vier jaar later, zorgde dat voor een ingrijpende verandering in het Engelse stadionlandschap in de jaren erna.

Steile tribune met fantastisch uitzicht.

1-0!

Argentina?

In deze krant stonden we dus. Ver in de blessuretijd viel de 2-0 en gingen wij op pad naar Hull. Met nog een half uur te rijden stopte de bus er ineens mee. Een klein deo-test later deed hij het gewoon weer. Al hield het piepen niet op. Maar dat kwam door een deursaboteur.

Sweetttttt Car-o-line!!!!!!!!! Tatataaaaa.

Een commentator zou gezegd hebben ‘Het is een mooi stel’