Barnsley – Crewe Alexandra

Negen! Dit zou de 9e grote reis worden die ik organiseer. Na York City, Grimsby Town, Rotherham United, Sheffield United, Lincoln City, Scunthorpe United, Sheffield Wednesday en Doncaster (klik op de naam voor het verslag) ging de grote Peenvogel-reis dit keer naar Barnsley. Datzelfde Barnsley waar Feyenoord in 2011 een oefenwedstrijd tegen zou spelen. Zou spelen want de wedstrijd werd verboden door de autoriteiten. Wij zochten toen onze heil bij Hull City en Bradford. Maar het betekende wel dat een bezoekje aan Oakwell door de neus geboord werd.

In 2015 dus een herkansing. Dit keer weer met 31 man/vrouw en iedereen verzamelde zich op vrijdagavond in de terminal van P&O ferries voor wat een memorabele trip zou worden. Alweer. Hieronder het verslag.

Barnsley (U.K.), 10 oktober 2015. Barnsley – Crewe Alexandra 1-2. Skybet League One.

Ja, daar ligt ie weer. Pride of Hull dit keer.

Aan boord was het al vroeg tijd voor de quiz (die u hier kunt downloaden en spelen) met schit-ter-en-de prijzen. Ook voor de verliezers want we zijn net de mini-playbackshow. Iedereen die met mij op pad gaat is een winnaar.

Als reisleider heb je het er maar druk mee.

Omdat er op het laatste moment iemand afviel moest mijn lieftallige assistente Sandra alsnog met de quiz meedoen.

Zweten.

Het team dat laatste werd kreeg een extra kadootje.

De band kreeg zowat een rolberoerte toen ze ‘i will survive’ speelden. 31 ‘lalalalala’ zingende mensen kon de zangeres niet echt waarderen.

Ook ik werd in de watten gelegd.

Tsja, en toen werd het zo’n avond he. Zo’n avond dat je toch weer op de dansvloer terecht komt.

Dat dus.

Mijn hoofd was op zaterdag net zo mistig.

Barnsley. Op naar de pub waar ik gereserveerd had voor het ontbijt.

Private room.

The Great British diet.

De oudste beschrijving van Barnsley is in het domesday boek. In 1086 wilde Willem de veroveraar weten wie welk stuk land in zijn bezit had en hoeveel vee er op dat land leefde. Ook wilde hij het aantal inwoners van ieder dorp weten.

In het domesday-boek heette Barnsley nog Berneslai en woonden er ongeveer 200 mensen. Het vermoeden bestaat dat Barnsley van de Saksische woorden Barn (=schuur) en Lay (=veld) komt.

Vanaf de 17e eeuw was de ligging van Barnsley gunstig en diende het als een kruispunt op de route tussen Leeds, Wakefield, Sheffield en Londen.

De rugby-spullen waren alweer in de uitverkoop. De Engelsen hebben aan de wieg van veel sporten gestaan. Het is alleen jammer dat ze in geen van die sporten potten kunnen breken. Robin doet even na hoe je een pass geeft.

De weg naar de pub.

Oakwell ligt in de verte.

Doorkijkje.

De Dove Inn, mooie pub op 5 minuten van het stadion.

Met beergarden.

En vol met Barnsley parafernalia.

Bier, vrienden en op de achtergrond een stadion. Wat heeft een mens nog meer te wensen?

Er waren nog vier Nederlandse groundhoppers bij deze wedstrijd. En uiteraard kwam Chris ook langs.

Op weg naar Oakwell.

In het kader van de zelfbevlekking had ik ook nog contact gezocht met de plaatselijke krant. Na alle programmaboekjes en een interview met de BBC moet de ster van de Carrotbird wel rijzend blijven.

Zo zou ik met een artikel in de krant komen te staan. Tussen de berichten over een kat die na 16 weken vermissing weer terug naar huis kwam en dat het werk aan een rotonde volgende week eindeljk begint. Zou komen want het artikel in de krant heb ik echter nog steeds niet online weten te vinden. Waarschijnlijk niet gepubliceerd omdat we dit keer geen geluk brachten.

Barnsley, werd opgericht als Barnsley St. Peters in 1887. Vernoemd naar de kerk van dominee Tiverton Preedy. Basrnsley was voor die tijd nogal rugby-georienteerd en de dominee leek het een goed idee om een voetbalclub op te richten.

Sowieso van die Preedy een man met gevoel voor sport. Om een band met de lokale bevolking te krijgen werd hij lid van een rugbyclub in Barnsley. Maar toen de club een wedstrijd op goede vrijdag wilde spelen kon hij als dominee niets anders dan stoppen bij deze club.

Om toch sportief bezig te zijn richtte hij een voetbalclub op. Voetbal stond in die dagen bekend als een spel voor de armen en dat was precies de doelgroep die Preedy in zijn kerk wilde hebben.

Hij fungeerde die dagen als fondsenwerver voor de club en speelde zelfs de allereerste wedstrijd mee. Ook zorgde hij ervoor dat Barnsley op een stuk land zou komen te spelen dat later als Oakwell bekend zou komen te staan. Juist, ze speelden precies op de plek van het stadion nu. Al meer dan 127 jaar lang.

In 1893 vertrok Preedy naar Londen om daar in de armste wijken dienst te gaan doen. Steeds hield hij de band met sport. Boksen en worstelen. Toen Barnsley in 1912 de FA Cup won kreeg Preedy van de jubelende spelers de wedstrijdbal overhandigd. Een bal die tot aan zijn dood in zijn studeerkamer pronkte.

Floodlight-fetish.

Turnstiles.

Iedereen aan de pie’s. Zoals het hoort.

Met (bijna) iedereen op de foto.

Nog even een pint voor kick-off.

De hoofdtribune stamt uit begin 1900 en is een pareltje.

Slechts 8000 man kwamen op deze wedstrijd af. Ze leren het ook echt nooit in Engeland. Voor deze wedstrijd vroegen ze 23 pond (31 euro) voor een plek achter het doel. Snappen ze nu echt niet dat goedkopere kaarten meer mensen op de been brengt. En dus ook meer pints en pie’s?

De eerste minuten had nummer laatst Crewe weinig in te brengen. Maar via een harde vrije trap kwamen de bezoekers wel op 0-1.

Maar vlak erna is het alweer gelijk. Het was wachten op de voorsprong van de thuisclub.

Maar die kwam er niet.

Best wel een fraai stadion.

Oakwell in volle glorie.

De 2-1 wilde niet vallen.

Maar vlak voor tijd viel wel de 1-2 voor Crewe. Geheel uit het niets.

In de resterende minuten konden The Tykes de gelijkmaker niet meer forceren.

Aan boord gingen we verder waar we gebleven waren. Stomme praatjes en bier en cider drinken.

En dan band speelde een iets andere set. ‘i will survive’ was van de setlist gehaald. Vreemd.

Bijna weer terug in Nederland.

Europoort op de vroege zondagmorgen. Het was weer een toffe trip. Volgende bestemming met de boot wordt Halifax Town.