Volgende week is het 11 jaar geleden dat Feyenoord haar laatste uitwedstrijd in de poulefase van de Champions League speelde. De loting had Feyenoord een paar aardige tegenstanders opgeleverd zoals Dynamo Kiev, Newcastle United en de Italiaanse grootmacht Juventus.
De wedstrijd in Newcastle moesten we door Sandra haar chemokuren aan ons voorbij laten gaan maar de wedstrijd in Turijn kwam beter uit. Met de auto reden we naar Hahn in de buurt van Frankfurt om daar erg vroeg op de dag van de wedstrijd naar Bergamo te vliegen. Ja dat Ryanair is erg creatief met het benoemen van hun vliegvelden.
Vanaf daar namen we de bus naar Milaan en in Milaan aangekomen de trein naar Turijn. Een reis om de wereld om er vervolgens achter te komen dat er geen kroeg open was. De Ierse pub ging op een tijdstip open dat je we al richting het stadion moesten.
Na wat biertjes op het plein en een matig avondeten (behalve kroegen was er ook geen fatsoenlijk restaurant open) zetten we koers richting het stadion waar in de tram Sandra haar portemonnee gestolen werd. Met het geld én de wedstrijdkaartjes. Gelukkig stonden we op een lijst bij Feyenoord en kwamen we het stadion gewoon binnen. Maar het zorgde wel voor een behoorlijke domper.
De wedstrijd zelf was weinig aan, in een matig gevuld stadion (zo’n 35.000 toeschouwers) verloor Feyenoord vrij kansloos met 2-0 en dat terwijl de Champions League campagne vrij goed begonnen was met een gelijkspel in De Kuip tegen Juventus en winst in Newcastle.
Na de wedstrijd werden we in bussen en onder politiebegeleiding naar het station teruggebracht en hadden wij nog een fikse wandeltocht naar onze jeugdherberg. De conclusie was die avond al dat Italië geen favoriet voetballand van ons zou worden.
Wil je de foto’s nog eens bekijken klik dan hier.