Deze week is er weer Europees voetbal. En wederom zijn we niet van de partij. Met weemoed denk ik nog wel eens terug aan het seizoen 2001-2002. Niet in de laatste plaats omdat we toen een Europese beker wonnen, iets wat ik in mijn stoutste dromen nooit had verwacht.
Battle of Britain?
Maar ook de mooie reisjes naar Praag, Milaan en Glasgow (slechte foto’s alert). In de poulefase van de Champions League eindigde Feyenoord als derde en zodoende mochten we verder spelen in het toernooi om de UEFA-Cup. De loting koppelde ons aan de Schotse grootmacht Rangers voor een tweeluik in februari 2002. En zoals tegenwoordig gebruikelijk werd er ook al geloot voor de volgende ronde. De Britse pers begon al over de ‘Battle of Britain’ in de kwartfinale want de winnaar van Rangers vs Feyenoord zou gekoppeld worden aan de winnaar van Leeds United vs psv. Het liep uiteindelijk iets anders maar dat wisten wij nog niet toen we direct na de loting tickets boekten bij Ryanair richting Glasgow.
De dag voor vertrek werd het nog listig of we uberhaupt zouden vertrekken. Op de diverse internetfora werd gesproken van een gecancelde vlucht op woensdagavond (wij vlogen donderdagochtend) omdat de zaken op het vliegveld in Charleroi nogal uit de hand waren gelopen. Op het laatste moment had Ryanair besloten mensen met een Nederlands paspoort niet meer mee te nemen. De vlucht had vertraging en de aanwezige supporters doodden de tijd met het leegkopen van de drankvoorraad van de taxfree-shop op het vliegveld. Uiteindelijk moest de politie er aan te pas komen en een aantal supporters hadden zichzelf omgeboekt naar onze vlucht. Een aantal anderen zag de wedstrijd in Glasgow op televisie.
Een Guinness in de ochtend
Met enig angstzweet zetten wij koers naar Charleroi en onze vlucht naar Dublin vertrok wel. Ook deze vlucht bestond voor het grootste gedeelte uit Feyenoorders. In Dublin werd de overstap-tijd nuttig besteed met het drinken van een pint Guinness. Dat het net 9 uur in de ochtend was mocht de pret niet drukken. Een uurtje later waren we geland op Prestwick op een uur afstand van Glasgow. Met de trein werd koers gezet richting de stad en via de sms hielden we contact met de rest die een rechtstreekse vlucht op Glasgow hadden genomen.
.jpg)
Na het inchecken bij ons hotel (een groezelig Victoriaanse uitspanning gerund door Indiers) zetten we koers naar de binnenstad voor de pre-match drinking session. In de Celtic-kroegen werden we met open armen ontvangen, niet in de laatste plaats omdat Pi-Air bij ons speelde (en Henke Larsson in een grijs verleden) maar meer omdat het adagium ‘de vijand van mijn vijand is mijn vriend’ in Glasgow van toepassing is.
Ibrox
Na een middagje meezingen met Ierse traditionals en het drinken van pints werd er koers gezet richting het stadion. De metro in Glasgow is gemaakt voor Hobbits. Alleen in het midden kun je rechtop staan, aan de zijkanten moet je jezelf in een aparte hoek buigen om te kunnen staan. Eenmaal aangekomen bij het stadion was het een drukte van jewelste bij het uitvak. De politie probeerden met paarden de supportersstroom te reguleren, iets wat alleen maar averechts werkte. Met wat duw en getrek was iedereen net op tijd binnen voor de aftrap. Tijd genoeg voor een Irn-Bru in ieder geval, onze eerste kennismaking met dit oranje drankje wat ik sindsdien iedere keer koop als we in het Verenigd Koninkrijk zijn.
Ugly-bastard op de voorkant van het programmaboekje.
De fans van de Rangers waren erg luidruchtig, precies zoals we verwacht hadden en vooral Pi-Air moest het ontgelden. Maar naarmate de wedstrijd vorderde werden ze stiller en stiller. Het ‘hand in hand’ galmde over Ibrox en toen Feyenoord op 0-1 kwam was het helemaal een Rotterdams feest geworden. Helaas ging Glenn Loovens in de slotfase in de fout en werd het nog 1-1 uit een strafschop. Al met al een goede uitgangspositie voor de return een week later (die Feyenoord met 3-2 zou winnen). Vooraf hadden we een brief gekregen dat het verboden was om spullen van Ierland/Celtic mee te nemen naar het stadion. Direct na het laatste fluitsignaal was daar weinig van te merken. Het oranje/wit/groen was prominent aanwezig naast het rood en wit. In antwoord daarop kwamen er wat chavs provoceren met shirtjes van onze vrienden uit de hoofdstad aan.
Curling
Na afloop van de wedstrijd gingen we naar ons hotel. Bij de metro hadden we een uur moeten wachten en het was al laat toen we weer bij onze Indiase vriend waren. Daar zagen we op televisie hoe de damesploeg van Groot-Britannie een gouden plak won op de Olympische spelen met Curling en werd Sandra bijna geplet door een instortend bed. Een dag later vlogen we (weer via Dublin) terug naar huis en kwam deze trip tot een einde. Het werd uiteindelijk geen battle of Britain maar gewoon een confrontatie tussen twee Nederlandse clubs die we uiteindelijk in extremis voor de poorten van de hel wegsleepten.
het was inderdaad een memorabele reis met voor ons een verblijf van bijna een week in een guesthouse in de buurt van sauchiehall street.
Volgens mij heette de kroeg waar we kind aan huis waren THE LIBRARY of zoiets.
Sneeuwballen gooien met lokale stappers op zaterdag wat ontaardde in een vechtpartij waar wij ons gelukkig afzijdig van hielden. Op de foto bij celtic met Larsson. Sokken weggeven aan een zwerver met zonder sokken. Excursie naar een science center. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
HET WAS TOP.
Enig minpuntje was achteraf dat we het niet gezamelijk hebben beleefd. Dat begon pas een paar maanden later (gelukkig).
Achteraf is het raar dat wij direct op vrijdag terug gegaan zijn als ik het nu bedenk. Waarom in vredesnaam op vrijdag terug? Feyenoord speelde pas weer op zondag. Moeten we toch nog een keer terug naar Glasgow.
Irn Bru is inderdaad heerlijk. Als ik dat drink, zelfs in Nederland, ben ik meteen weer in Schotland.
En hoe voelt de teloorgang van de Rangers voor jou als Celtic-fan? Leedvermaak?
Ja, echt geweldig. Hopelijk worden ze teruggezet naar de Third Division. Even wat bescheidenheid en ik heb meteen de kans om wat kleine grounds af te tikken met behoorlijk wat volk. Gaat overigens niet gebeuren, want in het tv-contract tussen SKY en de SPL staat de garantie dat er vier keer per jaar een Old Firm gespeeld moet worden.